بهشت گمشده را در یابید/لطفا گردشگران را دعوت نکنید!

منطقه موگرمون واقع در شهرستان لنده یکی از نقاط استان کهگیلویه وبویراحمد، است دارای پتانسیل های بالای گردشگری و فعالیت های اقتصادی است که به وفور مطالبی از آن در سایت ها خوانده و دیده ایم.
اگر نگاهی به تاریخ اکثر خبرهای مربوط به منطقه موگرمون بیاندازیم خواهیم دید اکثر این خبرها مربوط به فصل تعطیلات و جهت جذب گردشگر است.
مصاحبه های مسئولین شهرستانی و استانی در معرفی این منطقه به عنوان یکی از مقاصد گردشگری ،فقط در حد همان توضیحاتی است که به خبرنگاران می دهند اما چیزی که از آن غفلت شده است توسعه زیر ساخت های لازم و ابتدایی برای یک منطقه گردشگری و اقتصادی است.
 گردشگران، کشاورزان بومی و فعالان بخش اقتصادی پرورش ماهی قزل الای منطقه موگرمون در گفتگو با خبرنگار تابناک کهگیلویه وبویراحمد، این مشکلات و کمبودها را اینگونه بیان کردند:
مسولین شهرستان لنده درحوزه گردشگری همه ساله منطقه موگرمون را به عنوان زیبا ترین منطقه گردشگری معرفی میکنند و همه گونه تبلیغ براین موضوع دارند و از مردم مناطق دیگر دعوت میکنند تا از این منطقه دیدن نمایند که با اندک جستجویی در رسانه های گوناگون خواهیم دید هم از سوی مسولین و هم از سوی رسانه ها، نام بهشت گم شده را براین منطقه گذاشته اند.
در اینکه سرزمین موگرمون بکر،زیبا و با چشمه سارهای زیبای خوددل هر بیننده ای را مجذوب می کند، هیچ شکی نیست و گفته های مسولین و بازدید درتمام فصول سال خود گواه این است که نام بهشت گم شده برازنده این منطقه است ولی  درتعجبیم که وقتی مسولین حوزه های مختلف ،اعم از محیط زیست ،فرمانداری ،میراث فرهنگی و گردشگری به این منطقه سرکشی می کنند،آیا مشکلات و معضلات این حوزه را نمی بینند؟
چرا فقط در ایام خاص و برای جذب گردشگر، با انجام مصاحبه هایی به یاد این منطقه می افتند؟آنها که  اینچنین تبلیغ می کنند و مردم را از همه جا به این منطقه فرا می خوانند، آیا تا بحال به این مهم فکر کرده اند که وقتی زن و بچه ی مردم را به چنین منطقه ای دعوت میکنند این گردشگران ایاب و ذهاب نیز می خواهند؟آیا منطقه ای که این چنین تبلیغاتی روی آن انجام می شود، نباید از حداقل امکانات بهداشتی برخوردار باشد؟
یکی از اهالی ساکن در این منطقه گفت: همه روزه با این گردشگران روبه رو هستند و مشکلاتی چون نبود سرویس های بهداشتی معضلات بهداشتی زیادی را به بار اورده است که زیبایی این منطقه را تحت تاثیر خود قرارداده است.لازم به توضیح است که آب شهر لنده هم از این منطقه تامین می شود.
وی گفت:اینجا به امکاناتی مانند :نماز خانه، پوشش مخابراتی تلفن همراه،برای گردشگران ،پوشش گیرنده ی تلویزیونی برای اهالی نیاز دارد.
آیا منطقه ای که همه روزه گردشگر دارد و در ایام عید چندین برابر میشود و به گفته مسولین در روز سیزدهم فروردین طبق آمار حدود دو الی سه هزار نفر از آن دیدن می کنند، نباید مسیر اطراف رودخانه از جاده ای آسفالته برخوردار باشد؟
آیا نباید منطقه ای با این همه تعریف و تمجید ، از جاده ای استاندارد با داشتن علائم راهنمایی و رانندگی برخوردار باشد؟
این منطقه با داشتن سه طرح پرورش ماهی قزل آلا  یکی از نقاط اقتصادی شهرستان لنده محسوب می شود اما آیا طرح اقتصادی که اولین نیاز خود ،یعنی جاده ی قابل اعتماد را ندارد می تواند توجیه اقتصادی داشته باشد و آیا می تواند در فکر توسعه و پیشرفت واحد تولیدی خود باشد؟
به عرض مسولین زیربط رسانده می شود اینها کوچکترین خواسته های مردم منطقه ،گردشگران و فعالان بخش اقتصادی منطقه  موگرمون هستند. بنابر این از مسئولان تقاضامندیم تا مرتفع شدن این مشکلات ،در مصاحبه ها ی خود از مردم برای بازدید از چنین منطقه ای که این مشکلات را داراست دعوت ننمایید؟
گزارش و عکس:مجید مرادی