خبرنگار نبض گویای کشور است

آنچه که در زیر آورده شده است یادداشت ارسالی مخاطبان تابناک کهگیلویه و بویراحمد است و این سایت محتوای آن را تایید یا تکذیب نمی کند. شما هم می توانید نظر خود را در تایید یا تکذیب این مطلب بیان کنید.

خبرنگاری نه شغل است و نه حرفه بلکه هنری است که خبرنگاری با استعداد، توانمند، شجاع و صادق نیاز دارد.بنده بسیار معتقد هستم که به هنر خبرنگاری باید به عنوان حاشیه نگاه کرد! چرا چون خبرنگار را به لبه پرتگاه میبرد.
اگر خبرنگاری یک لحظه غفلت کند، امکان سقوطش به چاه بیکاری حتمی است! حتمآ تا به حال شنیده، دیده یا برای خودتان اتفاق افتاده است که یک خبرنگار در طول سال در چندین نشریه و رسانه و سایت مشغول به کار شده است. البته این مورد بدان معنی نیست که چند رسانه از وجود یک خبرنگار بهره میبرند، بلکه به دلایلی مجبور میشود از یک رسانه به رسانه دیگری برود و این بهترین دلیل برای خانه به دوشی خبرنگاران رسانه ها است.
ساماندهی در کار رسانه ها به ویژه خبرگزاری ها به آن شکلی که باید باشد وجود ندارد. خبرنگار که همیشه در دسترس است. در هر زمان و مکانی که بگوبند حضور پیدا میکند. در شرایط بارانی و گرد و غبار، گرما و شرجی بی وسیله و در کمال کم توحهی ها و تحقیرها خود را به محل خبر و گزارش میرساند. با هزاران مشکل و دردسر خبر و گزارش خود را تهیه میکند و سریعآ آن را منتشر میکند.
گاهی اوقات هم بنا به دلایلی کار از دستش گرفته میشود و به فرد مبتدی دیگری داده میشود!
آیا با وجود اینهمه مشکلات و نا امنی ها او میتواند خود را خبرنگار بداند؟ اما وقتی افرادی به خبرنگاران اهانت کرده و تحقیرشان میکنند، هیچوقت از سوی مدیران مسول و سردبیر مورد حمایت قرار نمیگیرند، بگذریم از اینکه هر از چند گاهی توسط خود دست اندرکاران و مسولان زمینه های تحقیر خبرنگار فراهم می آید. بارهای بار در این مدت یکسال و نیمی که بصورت حرفه ای فعالیت میکنم از سوی بعضی مدیران تنها به جرم اینکه حقایق را برای مردم بازگو کردم و برخلاف وعده و وعید مدیر مربوطه قدم برداشتم مورد تهدید، توهین و بی احترامی قرار گرفتم و در کمال تعجب و حیرت از شخص بنده هم در دادگستری شکایت نمودند، جناب آقای جیم!!!
در دوره ی ما ایجاب میکند که خبرنگار باید صبور و باحوصله باشد و بتواند تحقیرها و برخوردهای ناجور را تحمل کند، در غیر اینصورت باید عطای کار خبرنگاری را به لقایش ببخشد.
در استان ما کهگیلویه و بویراحمد خیلی از خبرنگاران اصلآ حقوقی نمیگیرند و فقط با عشق و علاقه کار میکنند چه برسد به بیمه؟
اما آنها به روی خود نمی آورند، نه اینکه زبانی برای اعتراض و انتقاد ندارند بلکه حرمت نگه میدارند و منتظرند که دست اندرکاران رسانه و مسولان آنها را دریابند چون نمیخواهند با اعتراض خود عشق به فعالیت رسانه ای را از دست بدهند، با اینهمه خبرنگاران اصلآ امنیت شغلی ندارند؟
متآسفانه خطوط قرمز برای فعالیت خبرنگاران روز به روز بیشتر میشود و دایره فعالیت آنان تنگ تر میشود.بطور مثال آیا خبرنگاری هست که از دستگاهای نظامی و انتظامی و قضایی انتقاد کرده باشد و آن وقت راه آمد و شد به این دستگاها را طی نکرده باشد؟

این بود گوشه ای از مشکلات خبرنگاران که موقعیت ایجاب کرد همزمان با روز خبرنگار در تقویم رسمی کشور به آنها بپردازم، امیدوارم هر روز بهتر از دیروز باشد.
در پایان تنها کاری که از دستم بر می آید تشکر از مدیران و کسانی است که به انحاء مختلف با خبرنگاران همراهی کرده اند و سعی نموده اند باری از مشکلاتشان برداشته شود!


سید مصطفی گنجی
شانزدهم مردادماه نود و شش