آنچه که در زیر آورده شده است یادداشت ارسالی مخاطبان تابناک کهگیلویه و بویراحمد است و این سایت محتوای آن را تایید یا تکذیب نمی کند. شما هم می توانید نظر خود را در تایید یا تکذیب این مطلب بیان کنید.
"کلیشه های جنسیتی در فضای مجازی"
در روز 25 نوامبر سال ۱۹۶۰ سه خواهر اهل جمهوری دومینیکن، با نام خواهران میرابل، پس از ماه ها شکنجه، سرانجام توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به قتل رسیدند. "جرم” این سه خواهر شرکت در فعالیت های سیاسی علیه رژیم دیکتاتوری حاکم بر دومینیکن بود.
21 سال بعد، یعنی در سال 1981، در همایشی که در بوگوتا، پایتخت کلمبیا، با شرکت مدافعان حقوق زنان در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب تشکیل شد، پیشنهاد اختصاص دادن روز قتل خواهران میرابل به روز نهی خشونت علیه زنان مطرح گردید. هدف از این پیشنهاد آن بود که هم به تلاش و جسارت این خواهران ادای احترام شود و هم افکار عمومی بیش از پیش به سوی نهی خشونت علیه زنان سوق یابد. سال 1999 سازمان ملل نیز 25 نوامبر را به عنوان روز جهانی نهی خشونت علیه زنان به رسمیت شناخت
زبان و ادبیات جنسیتی به چه معناست؟
جنسیت زدگی تعصب یا تبعیضی است که زنان بر اساس جنسیت خود تجربه میکنند.
به عبارت دیگر رفتار، گفتار، منش و یا هر واکنشی که از اعتقاد به فرودستی زنان برخاسته باشد و باورهای اجتماعی ناشی از آن، راه را بر فعالیت های زنان ببندد، جنسیت زدگی یا کلیشه های جنسیتی میگویند.
این اصطلاح در قیاس با نژاد پرستی ساخته شده و هر دو اصطلاح بیانگر رشد نوعی آگاهی نسبت به ستمی است که نسبت به زنان و رنگین پوستان اعمال میشود. زبان و ادبیات جنسیتی یعنی کاربرد کلمات و اصطلاحاتی « بی ادبانه، ناعادلانه و نامربوط » بین عموم مردم که پیامدهای منفی ای مثل تحقیر و توهین را برای یک جنس به همراه دارد. زبان جنسیتی استمرار دهنده فرهنگ جنسی است که بر اساس وجود رابطه سلسله مراتبی در آن، یک جنس از موقعیت برتر و بالاتری در مقابل جنس دیگر قرار می گیرد و اعمال قدرت میکند.
در شبکه های مجازی که نمادی از جامعه ماست کلیشه های جنسیتی در پیام های ارسال شده و بحث و مجادله ها بسیار به چشم می خورد. در اکثر مواقع وقتی یک زن طرف بحث باشد حتما به چنین اظهار نظرهای بر خواهد خورد:
- خانم مگه شما کار و زندگی نداری؟ ظرفاتو شستی؟
-شما خانم هستی بهتره وارد مجادلات سیاسی نشی
- خانم شما چرا تا این وقت شب آنلاینی؟ یه مرد تو خونه تون نیست این سوالو ازت بپرسه؟!
-والا ما باید کمپین تشکیل بدیم برای دفاع از حقوق مردان!
- مردانگی صفت نیست جنسیته!
-نه اینکه ما مردا خیلی حق و حقوق داریم که شما افتادی دنبال حقوق زنان؟
- خانم مسائل مهم تری تو این مملکت هست! مردم دارن از گشنگی و بیکاری می میرن!
در این موقع سیل تمسخرها سرازیر می شود! انگار مساله ای به نام زن سوژه ای ست برای خندیدن! در پاسخ به اعتراض ها هم گفته می شود:
سخت نگیر بابا! ازدواج کنی این بحث ها رو ول می کنی!
از بحث واکنش های اینچنینی که بگذریم حضور خود زنان هم در فضای مجازی با نوعی ترس و محافظه کاری آمیخته است. زنانی که با عکس همسر، پسر، برادر یا پدر خود و حتی با نام آنان در فضای مجازی حضور پیدا می کنند تا علی الظاهر از بار مزاحمت ها بکاهند یا حساسیت خانوادگی را کم کنند! انگار پنهان بودن یا ظاهر شدن در قامت یک مرد مصونیت می آورد! زنانی که توسط نزدیکانش از حضور در گروههای مختلط منع شده اند و آنها هم گویی راهی جز تسلیم نمی شناسند!
زنانی هم هستند که با هویت واقعی در فضای مجازی حضور دارند اما وقتی مزاحمتی صورت می گیرد همه پیشنهاد می دهند که عکسش را بردارد و از نامی غیر از نام خودش استفاده کند!
انگار با پنهان شدن یا نبودن زنان در فضای مزاحمت ها به خط پایان می رسد!
با توجه به گسترش فضای مجازی نیازمند توجه به امر امنیت روانی زنان برای حضور در شبکه های مجازی هستیم.
این وضعیت نابهنجار تنها و تنها با آگاهی و تلاش همگانی ما از بین خواهد رفت. در این میانه سهم خود را نادیده نگیریم!
مژگان مسلمی