پاسکاری های مسئولان ، معلم جوان را به اقدام خیرخواهانه واداشت + تصاویر

روستایی که مالکیتش در برزخ بین دو استان محروم کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری مانده بود ، آنقدر طولانی شد که معلم جوان روستا را وادار کرد تا به اقدام فوری از جیب شخصی خود دست بزند!

به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، چند ماهی است که ماجرای روستای نسه کوه با تصاویر عبور دانش آموزان ابتدایی که برای رفتن به مدرسه مجبور بودند با عبور از رودخانه ای خروشان آن هم بوسیله ی یک ابزار بسیار ابتدایی به نام "جره" اقدام کنند تیتر اول بسیاری از رسانه ها شده است.

یکی از نکات جالب توجه درباره روستای نساءکوه این است که مسئولان استان های کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری این روستا را میان خود پاسکاری می کنند و آن را جزئی از خود نمی دانند.

 کار به مستند سازی کشیده شد!

در همان روزهایی که این خبر در اوج خود و تیتر یک رسانه ها بود ، گروهی از مستندسازان استان کهگیلویه و بویراحمد با رفتن به این منطقه محروم درصدد تولید فیلم از این روستا و مسیری که دانش آموزان برای رفتن به مدرسه طی می کنند ، برآمدند و ضمن تهیه این فیلم از آن رونمایی هم شد .

مسعود پرهیزگاری تهیه کننده این مستند در مصاحبه ای گفته بود : این روستا در مرز دهستان زیلایی کهگیلویه و بویراحمد و دهستان میلاس در چهارمحال و بختیاری قرار دارد و رودخانه خروشان خرسان بین این دو دهستان جریان دارد و نکته جالب این است که هیچ نامی از این روستا در دو دهستان نامبرده شده نیست و در یک برزخ و سردرگمی قرار دارند و هیچ مسئولی به سراغ آن ها نمی رفت .

وی افزود : این روستا هم یکی از مناطق دهستان زیلایی بود که خبری درباره نحوه رفت آمد دانش آموزان به مدرسه منتشر شد و به همین خاطر تصمیم گرفتیم مستندی از این روستا را بسازیم که بتوانیم برای حل مشکلاتشان کمک کوچکی به آن ها کرده باشیم .

معلمی خیرساز و کمک به پایان یک کابوس روزانه

"علی تیرگیر" معلم جوان این روستا در رابطه با ساخت مدرسه به تسنیم می‌گوید: هفته گذشته بعد از ماه‌ها تلاش، مدرسه روستای نسه کوه را افتتاح کردیم و این مدرسه در شیفت بعدازظهر برای سه دانش‌آموز فعالیت می‌کند، از صبح تا ساعت 12 در مدرسه روستای محل خدمتم فعالیت می‌کنم و ساعت 12.15 به‌سمت روستای نسه کوه حرکت می‌کنم و پس از 45 دقیقه پیاده‌روی و عبور از رودخانه خروشان ساعت یک به مدرسه می‌رسم و بعد از تعطیل شدن مدرسه به‌سمت روستای محل خدمت بازمی‌گردم و حوالی ساعت 6 عصر به کانکسی می‌رسم که صبح‌ها کلاس درسم و شب‌ها محل خوابم است.

وی می‌افزاید:‌ مردم روستای نسه کوه برای عبور و مرور هیچ جاده‌ای نداشتند و تنها راه آنها عبور از رودخانه خروشان بود که با هزینه شخصی خود 4 کیلومتر جاده برای آنها احداث و دو کیلومتر جاده باریک را نیز ترمیم کردم، احداث جاده باعث شد تا روستا از حالت بن‌بست خارج شود همچنین برای عبور اهالی روستا از رودخانه خروشان که پیش از این از طریق سیم بکسل انجام می‌شد یک گهواره امن تهیه کردم تا عبور آنها از رودخانه ایمن باشد.

گرفتن وام برای کمک به دانش آموزان

آن‌گونه که این معلم جوان می‌گوید "برای ساخت مدرسه، جاده و گهواره برای عبور و مرور اهالی روستا حدود 50 تا 60 میلیون تومان هزینه صرف کرده است که بخشی از آن پس‌انداز شخصی و بخشی از طریق دریافت وام بوده است"، همچنین به‌دلیل در دسترس نبودن آب شرب اهالی روستای نسه از آب رودخانه استفاده می‌کردند که با تلاش این معلم از چشمه‌ای که در 3کیلومتری روستا قرار دارد، آب شرب اهالی تأمین می‌شود.

"علی تیرگیر" معلم روستای نسه کوه جملات خود را با وصفی از شرایط سخت زندگی ساکنان روستا و نبود برق و گاز پایان می‌بخشد و از بازگشت تعدادی از دانش‌آموزانی خبر می‌دهد که به‌دلیل ترس عبور از رودخانه برای رسیدن به مدرسه، زندگی خود را ترک کرده و در شهر لردگان مستأجر شده بودند