قلم گیر و همچون قلم راست باش
نه هرچه خیال کجت خواست باش
قلم چون گرفتی ، دوروئی مکن
غرض ورزی و کینه جوئی نکن
آری ! قلم متعهد و راستین، عزیز و مقدس است ،اهل معامله نیست ،توسعه را بر توصیه و سفارش مقدم می داند،جز راست نمی گوید و جز حقیقت نمی نگارد...این است قلمی والا که پروردگار از آن سوگند یاد کرده است ....
این است قلمی متعهد که ابوالفضل بیهقی منصفانه می گوید : چیزی نگویم و ننگارم که خوانندگان این تصنیف فرداها گویند :شرم باد این پیر را
این همان عطر ِ قلمی است که شیخی شوریده حال ، رسالتش را دربوستان و گلستان پرورده و تاثیر منیر و جهانشمول آن را باور دارد.
این است همان قلمی که شاعرِ لب دوخته ی راه آزادی و مدیر روزنامه ی پانزده بار توقیف شده ی طوفان ، یعنی ؛ فرخی یزدی را ماندگار و محبوب کرده است.
این اشک و فریاد همان قلمی است که سید اشرف الدین گیلانی معروف به نسیم شمال ، دشمنان آزادی و وطن فروشان را به باد تمسخر و ریشخند می گیرد.
این همان قلم والایی است که دکتر شریعتی چه زیبا می گوید: قلم ، توتم من است . سوگند به قلم ! به خون سیاهی که ازحلقومش می چکد ، من با قلمم معامله نمی کنم و قلمم را به بیگانه نمی فروشم و...
در قلم ِ فرهنگ پرور و خردگرای دکتر زرین کوب و دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن دو اصل به خوبی نمایان و رعایت شده است .۱-خوب نوشتن ۲-خوب انتقال دادن
بنده معتقدم قلمی که بتواند به این دو مولفه و این دو اصل ، وصل شود و گره بخورد ، در تمام ادوار و اعصار ارج نهاده خواهد شد.
بخش وسیعی از نابسامانی ها و بدبختی های یک جامعه ناشی از عدم توجه به قلم و صاحبان قلم است. نوشتن بزرگترین دستاورد بشر می باشد. درجامعه ای که همه بنویسند و نقد کنند ، مشکلات ناگزیر به کوچ هستند و تسلیم خواهندشد.
ازجهتی دیگر درجهانی که سرخط تمام خبرهایش ،کشتار و انفحار و جنگ باشد، فقط با قلم تدبیر و اندیشه می توان این صفحه ی سیاه ، تاریک و پر از یاس را عوض کرد و تغییرداد. به قول دکتر حفیظ شریعتی ، قلم ، سلاح ِ فتح ِ قله های سربلندی است.
یکی از مسالمت آمیزترین راههای اصلاح و تغییر در جامعه نوشتن است و ترجمه ی کتاب ها و رمان هایی که میان ملل مختلف رد و بدل و دست به دست می گردد و میان فرهنگ ها آشتی برقرار می کند. مانند سفرنامه ها ، رمان ها و کتاب هایی از نویسندگان مشهورایرانی نظیر (آن سوی مرزها از دکتر اسلامی ندوشن ،جنون نوشتن از رضابراهنی-بوف کور از صادق هدایت ، زوال کلنل از دولت آبادی - تهران شهربی آسمان از امیرحسین چهلتن - سووشون از سیمین دانشور- چراغ ها را من خاموش می کنم از رویا پیرزادو دیگر ....
آری ! با قلم رسالتمند و متعهد است که هویت ، فرهنگ ، تمدن و امنیت ایران زمین جاودانه خواهد ماند .قلمی که نویسنده خودرا درحضورخدا ببیند ، احساس کند و بداند که هر کدام از واژه ها وزن ، ارزش و جایگاه تعریف شده ای دارند و نباید و نشاید که جز در راه حق و حقیقت بنویسد ان شاالله
در پایان این روز ارزشمند و نمادین را خدمت تمامی نویسندگان ، صاحبان قلم ،رسانه و هنرمندان تبریک عرض می کنم .
آرزومندم خوب ببینیم ، خوب بنویسیم و خوب قضاوت کنیم .
دولتخواه سیدابوتراب رئیس انجمن قلم شهرستان چرام