الزامات انجام زایمان طبیعی در استان را بررسی می کند / روزی سراسر درد /آیا کاهش 18 درصدی سزارین نتیجه تمایل زنان به زایمان طبیعی است؟

تابناک کهگیلویه و بویراحمد، پزشکی/پس از آن لحظات نفس گیر و دردهایی که سخت می توان پایانشان را تصور کرد، لحظه ای سکوت بر همه دنیا حاکم می شود. انسانی متولد می شود و مادر بی قرار و بی تاب منتظر گریه فرزندش است.و چه گریه دلنشینی است. گریه ای که التیام بخش همه دردهایی است که گاه ساعتها در جان و تن مادر پیچیده تا به این لحظه تاریخی برسد که بگویند چشمت روشن این هم از بچه ات که به دنیا آمد.بعد هم این نوبرانه زندگی می شود سوگلی، و همه فراموش می کنند مرز آن دنیا تا این دنیای جدید را چگونه و به چه قیمتی طی کرده است . اینها همه به شرطی اتفاق می افتد که کودک مطابق برنامه ریزی های طبیعت و با زایمان طبیعی پا به این دنیا گذاشته باشد.و البته پایان این زایمان هم مادرانی قرار دارند که غبطه می خورند که ای کاش راهی برای زایمان به صورت سزارین پیدا کرده بودند.چون دردش سخت ترین درد دنیاست.

خیلی ها تحمل این درد را ندارند. به هر دری می زنند و دم هر پزشکی را می بینند تا یک نامه بدهد و اجازه سزارین بگیرند و وقتی هم فرزندشان را سزارینی به دنیا می آورند پشیمانند چون در آن اتاق عملهای لعنتی چیزهایی می بینند که مجبور به تحمل آن هستند.البته پزشکان محرم بیمار هستند اما زنان سزارینی که در سالهای اخیر بیحسی  موضعی می شوند و نسبت به محیط اطرافشان هوشیارند ، از حضور انبوه مردان، در اتاق های عمل گلایه مندند. اینجا هم اگرچه در لحظه تولد فرزند، درد کمتری تحمل می کنند، اما باز هم آن آرامشی که انتظارش را داشته اند حاصل نمی شود.و بعدش هم دردهای طولانی مدت بعد از عمل که شروع می شود غبطه می خورند که ای کاش فرزندم را طبیعی به دنیا می آوردم.

این حال مادرانی است که در کهگیلویه وبویراحمد فرزندانشان را به دنیا می آورند.
 یک طرف قانونگذارانی  قرار دارند که در سطح کلان دور هم می نشینند و به استناد علم و هزاران برهان دیگر قانون می کنند فلان شیوه زایمان بهترین است و بعد هم آن را برای اجرا به استانها می فرستند.
مروجان این قوانین هم ماما ، پزشک و پرستارانی می شوند که اغلبشان فرزندان خود را با سزارین به دنیا آورده اند و بدون آگاهی از شرایط زایمان طبیعی، مصرانه روی قوانین  و روی بی درد بودن و سلامت این نوع از زایمان تاکید دارند.که البته این قانون مداری موضوع بدی نیست اما زایمان طبیعی امکانات و شرایطی نیاز دارد که فقط زنانی که در این استان فرزند به دنیا آورده اند نبودشان را دیده و لمس کرده اند.مادرانی که بخش اصلی پروسه زایمان هستند و کمتر پیش آمده کسی پای درد دلشان بشیند تا بگویند این بار تاریخی را چگونه به زمین گذاشته اند.و انگار از همه آن شرایط و امکانات ، مشوقها و قانونها تنها سهمشان درد است.دردی که اگر در جسم هم نباشد در روح و روان و خاطرشان سالها با آن لحظه شیرین پیوند می خورد بی آنکه از حجم کاسته شود.

باید مادران مزایای زایمان طبیعی را بدانند
سرپرست بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج می گوید: زایمان طبیعی به عنوان اولین، قدیمی‌ترین و بهترین نوع زایمان شناخته شده است.سجاد حسن زاده می افزاید: یکی از مهمترین مزایای زایمان طبیعی حالت روحی نوزاد است به این دلیل که پس از زایمان طبیعی بلافاصله در آغوش مادر قرار گرفته و مادر به او شیر می‌دهد که این خود باعث ایجاد رابطه عاطفی بین نوزاد و مادر می‌شود.حسن زاده ادامه می دهد:مادران جوانی که از فواید زایمان طبیعی آگاهی ندارند، به دلایل گوناگون همچون ترس زایمان سزارین را جایگزین زایمان طبیعی کرده و مشکلاتی برای خود و نوزادشان ایجاد می‌کنند.

کاهش 18 درصدی سزارین
او همچنین آماری از تعداد زایمانهای طبیعی استان ارایه می دهد و می گوید:بر اساس آمار دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، از زمان اجرای طرح تحول سلامت میزان سزارین در کهگیلویه وبویر احمد از 40 درصد به 22 درصد کاهش یافته است. در چهار ماه گذشته یک هزار و 38 زایمان طبیعی و 887 زایمان سزارین در استان انجام شده است.در این مدت، تعداد زایمان‌های طبیعی در این استان از مرز 25 هزار زایمان طبیعی به صورت رایگان گذشته است.
اگر چه آمارها حکایت از کاهش 18 درصدی زایمان به صورت سزارین دارد با این حال این آمارها گمراه کننده است. از این جهت که از همان سال 93 که دولت در طرح تحول سلامت  زایمان طبیعی را رایگان اعلام کرد تاکنون بارها این آمار 18 درصدی اعلام شده است و  اینکه این عدد در این چهارسال تغییری نکرده است.که این موضوع نشان می دهد آمارها بیشتر از آنکه نتیجه تمایل و علاقه زنان به زایمان طبیعی باشد اثر سختگیریهایی است که پس از ابلاغ قانون حمایت از زایمانهای طبیعی به دست آمده است.که البته در این میان باید حق را به زنان داد.

زنان نمی توانند به خودشان کمک کنند
زایمان طبیعی شرایطی لازم دارد.قبل از هر چیز باید زنان بدانند در پروسه زایمان قرار است با چه چیزی روبرو شوند. موضوعی که گاه تا تولد کودک هم از آن بی اطلاعند.در واقع اینها اطلاعاتی است که به سواد و تحصیلات زنان ربطی ندارد.اینها آموزشهایی است که باید در حین بارداری به زنان داده شود. 
بعد هم باید زنان برای این نوع از زایمان هم به لحاظ روحی و هم جسمی آماده شوند. یعنی زنان باید با مشاوره و کمکی که می گیرند در خود شهامت و حتی تمایل به این نوع زایمان را پیدا کنند.باید بدانند چه ورزشهایی نیاز دارند و چه کارهایی می تواند پروسه زایمان را برایشان را ساده تر می کند.و اینگونه می شود که حتی زنان اگر بخواهند هم نمی توانند به خودشان کمک کنند.
اینها همه مربوط به قبل از زایمان است. در حین زایمان هم که نیازی به گفتن ندارد. آرامش می خواهد. اعتماد می خواهد . امید می خواهد و انگیزه.
بعد از زایمان هم باید درد به عنوان یک قسمت طبیعی و اجتناب ناپذیر باشد نه اینکه مادران احساس کنند همه مراحل برایشان درد آور بوده حتی خاطراتشان.

دو دنیای بیگانه مادر و سیستم درمانی
حالا لحظه ای به زایشگاه های استان کهگیلویه وبویراحمد می رویم. تعداد زیادی زن در تخت های زایشگاه از راهرو گرفته تا اتاق زایمان گذاشته شده و زنان از درد به خود می پیچند.ناله می کنند فریادمی زنند.جیغ می کشند.یکی کودکش را به دنیا آورده یکی فرزندش سقط شده و همه محکوم به تحمل این ترس در کنارهم هستند. در لحظه ای که زن احساس می کند فقط حضور همسر و یا مادر و یا عزیزانش می تواند تسکین دهنده باشد به دلیل همین شرایط آشفته باز هم از این مرهم محرومند. و نه فریادها ، نه گریه و نه نازشان هم خریدار ندارد.و مجبورند این درد را تنهایی تحمل کند. در واقع مادران با پرسنلی روبرو هستند که اغلب یا خسته اند و یا نمی دانند مادر در آن لحظات چه می خواهد و چه چیزی آرامش می کند.اگر هم بدانند وقتی برای این کار ندارند.انگار این پرسنل و این مادران از دو دنیای بیگانه آمده اند.

باید زیرساختها هم رشد کند
خلاصه اینکه زایمان طبیعی مزایایی دارد که هیچ کس نمی تواند منکر آن شود اما هر قانونی برای اجرا چندین بعد دارد. این بی انصافی است که در هنگام قانونگذاری تغذیه زن روستایی و عشایری، سختی زندگی و نداشتن پارتی و دکتر خصوصی و خانوادگی و حتی محرومیتهای تاریخی اش در نظر گرفته نشود.مباحث علمی به خصوص در حیطه زایمان بیشتر برگرفته از منابع و مآخذ علمی خارجی است و باید برای تدوین قوانین تاثیرات اقلیمی ، نوع زندگی و فرهنگهای حاکم بر جامعه درآن دیده شود و به عبارتی قوانین بومی سازی شوند. و برای این بومی سازی علم و قوانین باید دانشگاه های علوم پزشکی استانها اطلاعات مستدل و مستندی ارایه دهند.در ذکر این موضوع همین بس که زایمان برای زن اروپایی با برنامه ورزش و تغذیه و زندگی منظم، دانش زایمان و دختر عشایری که در سن پایین ازدواج کرده و هیچ کدام از اینها را نداشته نمی تواند یکسان باشد. 
باید قوانین در جهتی باشد که زیرساختها هم همپای اقدامات فرهنگی و تشویق و تنبیه ها رشد کند و آن وقت  می توان به کاهش 18 درصدی زایمان سزارین افتخار کرد و امیدوار بود کاهش ها نتیجه فرهنگ سازی و علاقه زنان به این نوع زایمان است.