به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، طی یادداشتی که در سایت "اوین نیوز" منتشر شده است ، انتقادات تندی متوجه مدیر آموزش و پرورش شهرستان لنده شده است.
در بخش هایی از این یادداشت آمده است : مطالبه گری درنظام جمهوری اسلامی ایران از اوجب واجبات و از حقوق عامه شهروندی است، که معمولاً به شکل پرسشگری ، درخواست پاسخ صحیح و روشنگری درباره ی یک موضوع تعریف می شود، که از طریق تقویت صدای توده ی مردم بعنوان عامل سرعت بخش قوی برای تغییر و اثرگذاری می تواند پتانسیل خوبی برای پاسخگویی و حساس تر کردن ترغیب امیال، مسئولین را در نیل به عمل یاری نماید.
دانشجو بعنوان موذن جامعه و زبان گویای مردم ،سواره ی خط تحولی است که اشتیاقش در کوه ها متولد و با خرد خود در خط الراس ها و قله ها به اوج می رسد ، پیش قراول و به سان بانگ خروسی در کوچه های تاریک است که با کنجکاوی چشمان تیزبینش دوروئی ها را کشف وبه خوبی سعادت مگسانه و وزوزها را در پشت شیشه ی پنجره های آفتاب گیر درک خواهد کرد، صدف گوهر ممتاز حقیقت طلبی، که همیشه باید از وضع موجود شکوه کند، از آنجایی که شماجناب آقای جاویدان ریاست آموزش و پرورش شهرستان لنده، نقد و دغدغه ی من دانشجو در خصوص مطالبه گری برای تسریع تکمیل مدرسه های، شهرک سرآسیاب و دم تنگ را غیر حرفه ای می خوانید، ناگزیرم سخنان خود را به تمام بادها ابلاغ کنم،
روی ریسمان زمان راه میروم با دهلیزهای خوفناک، ساعت را نجوا می کنم با یک پک عمیق، درحالی که می دانم زمان غارتگر غریبی است، سکوت نمی کنم چرا که سکوت سکته کردن وسط هیاهوست، البته قصد ندارم با هوچی گری و هیاهو نظراتم را به کرسی بنشانم،
جناب آقای جاویدان صورت مسئله بی ابهام است، کم بکوشیم که پیچیده شود، چرتکه ای بندازید ،"خنده منهاگر"، اندوه در ابعاد شماست، به توان می برد اندوه مرا غم خوردن، خوب بدانید کفر کوته نظری شما نمی تواند مشق مطالبه گری مراخط بزند و به تبعیدگاه حقیقت در یاس منزوی کند،
جناب آقای جاویدان ضرب المثلی میگه ،آدم خوشبین سعی میکند هواپیما اختراع کند و آدم بدبین چتر نجات ، چرا به جای در آغوش گرفتن کژی ها، کاستی ها و اشتباهات خود با بدگویی از خبرنگاران شجاع و نقدهای بجا می خواهید، از طریق شیوه ای نامشروع برای تحسین خودتان استفاده کنید؟آیا نمی دانید تندخویی آفت مدیریت است؟ یا شاید چون حقیقت سنگین است توان حمل آن را ندارید ،آیا نمی دانید جامعه بدون نقد ، شبیه برکه ای راکد خواهد شد؟ شکر را به شیرینی ونمک را به شوری می شناسند، اما نمیدانم چرا حقیقت تلخ است؟
جناب جاویدان، حقیقتاً کلمات و توضیحات شما از اقداماتتان بلندتر صحبت می کنند، چرا که تصور بدون عمل فقط افکار پوچ است و عمل بدون تصور نیز کابوس، چون تا پرتوهای خورشید متمرکز نشوند، نمی توانند دل بسوزانند، اندیشه و انگاره ای که از امید نگوید ناتوان و پژمرده است، شما در طی این مدت حتی قولی زمان دار در راستای پیگیری ادامه تکمیل مدرسه نیمه کاره شهرک سرآسیاب به مردم نداده اید، پس با چه رویی از تزریق امنیت و آرامش به مردم حرف می زنید؟
جناب جاویدان، به شترمرغ گفتند: بار ببر، گفت: مرغم، گفتند: بپر، گفت: شترم،. واقعیت را آن طوری قبول کن که هست، نه آنطور که بود یا آن طوری که می خواهی باشد، چرا زمانی که از عملکرد ضعیف شما سخنی گفته شود شما با رویین تن کردن خود با افعال مدیریتی ماضی ها تمام تکنوازی ها را دق می دهید؟آیا بزرگترین خطر هنگام تغییرات، عمل کردن و نسبیت دادن با منطق دیروزها نیست؟ چرا با منم منم نبودن ضمیر سبع خود را پژمرده می سازید؟آیا مدیران اثربخش فرصت می آفرینند یا در انتظار فرصت می نشینند؟
جناب جاویدان، با همین پروپاچین، میخوای بری چین و ماچین؟عدم توجه شما به قوانین آموزش و پرورش ناشی از چیست؟نیمی از سال تحصیلی می گذرد هنوزکه هنوز است اداره ی شما سرگرم صدور ابلاغ می باشد ،از کدامین تبعیض فریاد بزنیم؟جناب جاویدان میشه بفرمایید چند نفر از همکاران شما در این مدت بدون توجیه قانونی در محل کار حضور نداشتند بدون مرخصی و بدون گزارش غیبت؟ چرا بعضی از مدارس، در بعضی از دروس مهم تا یک ماه بعد از سال تحصیلی دبیر نداشتند، تا اینکه ریاست محترم دادگستری شهرستان، بیاید و از برخورد با معلمان کم کار صحبت کند؟ شما که توان پاسخگویی ندارید ، چرا برخلاف ادعای اصلاح طلبی تان که می گوید دانستن حق مردم است ، معتقد می شوید که خانواده آموزش و پرورش نباید در فضای مجازی نقد شود؟چرا منتقدینتان را با کدخدامنشی و رایزنی وادار به سکوت می کنید،؟آیاا ین شیوه در مرام اصلاح طلبی است؟شما فرمودید ساخت مدرسه وظیفه سازمان نوسازی مدارس در مرکز استان است ،آیا این سازمان در تعهدات خود ، زمانی دقیق برای تکمیل و تحویل این مدرسه در نظر گرفته است؟ آیا مدرسه ی شهرک سرآسیاب و دم تنگ قرار نبود یک ساله ساختمانشان تکمیل شود؟ اگرشهامت دارید شما چرا جلسه ای نمی گذارید و مسئولین مربوطه در خصوص این دو مدرسه را دعوت نمی کنید ،تا ابهام در بلاتکلیفی این دو مدرسه را منتج به هدف کنید؟آیا می دانید والدین بی بضاعت دانش آموزان دبستان امام خمینی شهرک سرآسیاب در طی این سه سال، نزدیک به سی تا چهل میلیون فقط کرایه آژانس داده اند؟
عدالت همیشه گرسنه است، چرا که قانون روی میز است و عدالت زیر میز. جناب جاویدان، کافر همه را به کیش خود پندارد. در محافل اظهار می کنید که خبرنگاران مستقل نیستند، مصداق واقعی،عینی، و ملموس این گفتار عملکرد شما است.
چرا قریب به چند هفته میباشد، که این مرکز (ال دی) بخاطر نداشتن مکان تعطیل هست و وسایل تخصصی این مرکز در اتاقی گذاشته شده و کارمندان مرکز در مرخصی هستند؟چرامصوبه ی شورای معاونین اداره متبوع را در مورد مرکز اختلالات یادگیری (ال دی) اجرایی نمی کنید؟
چرا فضای پر شکوفه نقد و نقادی، این محل پرورش خیزش انسان های پولادین را امنیتی، قضایی می کنید؟ چرا سعی در ایجاد خفقان و فضای رعب و وحشت زا را سبب می شوید؟ شما که ادعای اصلاح طلبی و فضای باز را در تفکر خود به یدک می کشید، چرا برای نقد یک دانشجو، که رهبری، آنان را ستاره گان درخشانی میداند که نورانیت آینده کشور را مرهون درخشندگی، آرمان خواهی، حقیقت طلبی شان میداند به دستگاه قضایی متوسل می شوید؟ مگر رهبری دانشجویان را پرچم دار و به اهتزار درآورنده استقلال، شرافت، عظمت و عزت ایران بزرگ نمدانند؟ مگر بارها بر فضای باز و آزادی بیان تاکید نکردند؟ آیا موضع گیری متعصبانه شما، مخالف با سخنان دلسوزانه مقام معظم رهبری نمیباشد؟ بحمدالله دستگاه قضایی ما در اجرای منویات مقام معظم رهبری، حامی دانشجوی منتقد و حقیقت طلب خواهد بود انشاالله....
در پایان از شما می پرسم چرا قانون در مدیریت حضرتعالی و مرکز استان غالباً دندان خود را نشان می دهد ولی گاز نمیگیرد؟
اما امیدوارم که صلابت و شجاعت حاج آقا مزارعی الگو و اسوه ای نیکو برای احترام به قانون و عدالت محوری در تمامی ادارات باشد آن بزرگ مردی که میگوید : در راه مبارزه با فساد عمامه‌ام را کفنم قرار داده ام.
در بخش هایی از این یادداشت آمده است : مطالبه گری درنظام جمهوری اسلامی ایران از اوجب واجبات و از حقوق عامه شهروندی است، که معمولاً به شکل پرسشگری ، درخواست پاسخ صحیح و روشنگری درباره ی یک موضوع تعریف می شود، که از طریق تقویت صدای توده ی مردم بعنوان عامل سرعت بخش قوی برای تغییر و اثرگذاری می تواند پتانسیل خوبی برای پاسخگویی و حساس تر کردن ترغیب امیال، مسئولین را در نیل به عمل یاری نماید.
دانشجو بعنوان موذن جامعه و زبان گویای مردم ،سواره ی خط تحولی است که اشتیاقش در کوه ها متولد و با خرد خود در خط الراس ها و قله ها به اوج می رسد ، پیش قراول و به سان بانگ خروسی در کوچه های تاریک است که با کنجکاوی چشمان تیزبینش دوروئی ها را کشف وبه خوبی سعادت مگسانه و وزوزها را در پشت شیشه ی پنجره های آفتاب گیر درک خواهد کرد، صدف گوهر ممتاز حقیقت طلبی، که همیشه باید از وضع موجود شکوه کند، از آنجایی که شماجناب آقای جاویدان ریاست آموزش و پرورش شهرستان لنده، نقد و دغدغه ی من دانشجو در خصوص مطالبه گری برای تسریع تکمیل مدرسه های، شهرک سرآسیاب و دم تنگ را غیر حرفه ای می خوانید، ناگزیرم سخنان خود را به تمام بادها ابلاغ کنم،
روی ریسمان زمان راه میروم با دهلیزهای خوفناک، ساعت را نجوا می کنم با یک پک عمیق، درحالی که می دانم زمان غارتگر غریبی است، سکوت نمی کنم چرا که سکوت سکته کردن وسط هیاهوست، البته قصد ندارم با هوچی گری و هیاهو نظراتم را به کرسی بنشانم،
جناب آقای جاویدان صورت مسئله بی ابهام است، کم بکوشیم که پیچیده شود، چرتکه ای بندازید ،"خنده منهاگر"، اندوه در ابعاد شماست، به توان می برد اندوه مرا غم خوردن، خوب بدانید کفر کوته نظری شما نمی تواند مشق مطالبه گری مراخط بزند و به تبعیدگاه حقیقت در یاس منزوی کند،
جناب آقای جاویدان ضرب المثلی میگه ،آدم خوشبین سعی میکند هواپیما اختراع کند و آدم بدبین چتر نجات ، چرا به جای در آغوش گرفتن کژی ها، کاستی ها و اشتباهات خود با بدگویی از خبرنگاران شجاع و نقدهای بجا می خواهید، از طریق شیوه ای نامشروع برای تحسین خودتان استفاده کنید؟آیا نمی دانید تندخویی آفت مدیریت است؟ یا شاید چون حقیقت سنگین است توان حمل آن را ندارید ،آیا نمی دانید جامعه بدون نقد ، شبیه برکه ای راکد خواهد شد؟ شکر را به شیرینی ونمک را به شوری می شناسند، اما نمیدانم چرا حقیقت تلخ است؟
جناب جاویدان، حقیقتاً کلمات و توضیحات شما از اقداماتتان بلندتر صحبت می کنند، چرا که تصور بدون عمل فقط افکار پوچ است و عمل بدون تصور نیز کابوس، چون تا پرتوهای خورشید متمرکز نشوند، نمی توانند دل بسوزانند، اندیشه و انگاره ای که از امید نگوید ناتوان و پژمرده است، شما در طی این مدت حتی قولی زمان دار در راستای پیگیری ادامه تکمیل مدرسه نیمه کاره شهرک سرآسیاب به مردم نداده اید، پس با چه رویی از تزریق امنیت و آرامش به مردم حرف می زنید؟
جناب جاویدان، به شترمرغ گفتند: بار ببر، گفت: مرغم، گفتند: بپر، گفت: شترم،. واقعیت را آن طوری قبول کن که هست، نه آنطور که بود یا آن طوری که می خواهی باشد، چرا زمانی که از عملکرد ضعیف شما سخنی گفته شود شما با رویین تن کردن خود با افعال مدیریتی ماضی ها تمام تکنوازی ها را دق می دهید؟آیا بزرگترین خطر هنگام تغییرات، عمل کردن و نسبیت دادن با منطق دیروزها نیست؟ چرا با منم منم نبودن ضمیر سبع خود را پژمرده می سازید؟آیا مدیران اثربخش فرصت می آفرینند یا در انتظار فرصت می نشینند؟
جناب جاویدان، با همین پروپاچین، میخوای بری چین و ماچین؟عدم توجه شما به قوانین آموزش و پرورش ناشی از چیست؟نیمی از سال تحصیلی می گذرد هنوزکه هنوز است اداره ی شما سرگرم صدور ابلاغ می باشد ،از کدامین تبعیض فریاد بزنیم؟جناب جاویدان میشه بفرمایید چند نفر از همکاران شما در این مدت بدون توجیه قانونی در محل کار حضور نداشتند بدون مرخصی و بدون گزارش غیبت؟ چرا بعضی از مدارس، در بعضی از دروس مهم تا یک ماه بعد از سال تحصیلی دبیر نداشتند، تا اینکه ریاست محترم دادگستری شهرستان، بیاید و از برخورد با معلمان کم کار صحبت کند؟ شما که توان پاسخگویی ندارید ، چرا برخلاف ادعای اصلاح طلبی تان که می گوید دانستن حق مردم است ، معتقد می شوید که خانواده آموزش و پرورش نباید در فضای مجازی نقد شود؟چرا منتقدینتان را با کدخدامنشی و رایزنی وادار به سکوت می کنید،؟آیاا ین شیوه در مرام اصلاح طلبی است؟شما فرمودید ساخت مدرسه وظیفه سازمان نوسازی مدارس در مرکز استان است ،آیا این سازمان در تعهدات خود ، زمانی دقیق برای تکمیل و تحویل این مدرسه در نظر گرفته است؟ آیا مدرسه ی شهرک سرآسیاب و دم تنگ قرار نبود یک ساله ساختمانشان تکمیل شود؟ اگرشهامت دارید شما چرا جلسه ای نمی گذارید و مسئولین مربوطه در خصوص این دو مدرسه را دعوت نمی کنید ،تا ابهام در بلاتکلیفی این دو مدرسه را منتج به هدف کنید؟آیا می دانید والدین بی بضاعت دانش آموزان دبستان امام خمینی شهرک سرآسیاب در طی این سه سال، نزدیک به سی تا چهل میلیون فقط کرایه آژانس داده اند؟
عدالت همیشه گرسنه است، چرا که قانون روی میز است و عدالت زیر میز. جناب جاویدان، کافر همه را به کیش خود پندارد. در محافل اظهار می کنید که خبرنگاران مستقل نیستند، مصداق واقعی،عینی، و ملموس این گفتار عملکرد شما است.
چرا قریب به چند هفته میباشد، که این مرکز (ال دی) بخاطر نداشتن مکان تعطیل هست و وسایل تخصصی این مرکز در اتاقی گذاشته شده و کارمندان مرکز در مرخصی هستند؟چرامصوبه ی شورای معاونین اداره متبوع را در مورد مرکز اختلالات یادگیری (ال دی) اجرایی نمی کنید؟
چرا فضای پر شکوفه نقد و نقادی، این محل پرورش خیزش انسان های پولادین را امنیتی، قضایی می کنید؟ چرا سعی در ایجاد خفقان و فضای رعب و وحشت زا را سبب می شوید؟ شما که ادعای اصلاح طلبی و فضای باز را در تفکر خود به یدک می کشید، چرا برای نقد یک دانشجو، که رهبری، آنان را ستاره گان درخشانی میداند که نورانیت آینده کشور را مرهون درخشندگی، آرمان خواهی، حقیقت طلبی شان میداند به دستگاه قضایی متوسل می شوید؟ مگر رهبری دانشجویان را پرچم دار و به اهتزار درآورنده استقلال، شرافت، عظمت و عزت ایران بزرگ نمدانند؟ مگر بارها بر فضای باز و آزادی بیان تاکید نکردند؟ آیا موضع گیری متعصبانه شما، مخالف با سخنان دلسوزانه مقام معظم رهبری نمیباشد؟ بحمدالله دستگاه قضایی ما در اجرای منویات مقام معظم رهبری، حامی دانشجوی منتقد و حقیقت طلب خواهد بود انشاالله....
در پایان از شما می پرسم چرا قانون در مدیریت حضرتعالی و مرکز استان غالباً دندان خود را نشان می دهد ولی گاز نمیگیرد؟
اما امیدوارم که صلابت و شجاعت حاج آقا مزارعی الگو و اسوه ای نیکو برای احترام به قانون و عدالت محوری در تمامی ادارات باشد آن بزرگ مردی که میگوید : در راه مبارزه با فساد عمامه‌ام را کفنم قرار داده ام.
