تصاویر سفر بشار اسد به ایران، جدالی را در بین مردم سوریه برانگیخته است؛ تا جایی که در شبکه های اجتماعی این اقدام را اهانت به رئیس جمهور سوریه، آن هم از سوی هم پیمانان نزدیکش قلمداد کرده و به قرار نگرفتن پرچم سوریه- بعنوان پروتکل دیپلماتیک که نشان دهنده حاکمیت یک کشور است- در کنار اسد، معترض شده اند.
هفته گذشته بشار اسد رییس جمهور سوریه در سفری ناگهانی وارد تهران شد و با مقام معظم رهبری و حسن روحانی، رییس جمهور دیدارهای جداگانه ای داشت. سفری که هم در ایران و هم در سوریه حواشی مختلفی به دنبال داشت از استعفای محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران تا اعتراضات در شبکه های اجتماعی سوری.
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد به نقل از اعتدال، در این جا تحلیل برخی رسانه های بین المللی از سفر پرماجرای ریس جمهور سوریه به ایران را می خوانیم:
وبسایت خبری و عرب زبان "جاده ایران" که اخبار ایران را پوشش می دهد، نوشت: از چند ماه قبل، تهران منتظر سفر رئیس جمهور سوریه، بشار اسد، به ایران بود؛ بویژه بعد از دو سفر متوالی وی به روسیه، هم پیمان سرسختش.
منابع آگاه در گفتگو با «جاده ایران» تصریح می کنند که سردار قسم سلیمانی شخصا این سفر را ترتیب داده و به تفاصیل آن و اقدامات امنیتی مربوط به اسد اهتمام داشته است. علاوه بر این، سلیمانی اسد را در هواپیمای ایرانی که توسط آن به تهران آمد، همراهی کرده است.
محرمانه ماندن، ویژگی بارز این سفر بود، تا از انتشار اخباری در این مورد که ممکن بود مهمان ویژه ایران را در معرض خطر قرار دهد، جلوگیری شود. علت کوتاهی سفر نیز همین مسائل امنیتی بود. دیدار اسد با سران ایران بیش از دو ساعت به طول نیانجامید و روحانی تنها چند دقیقه قبل از ورود اسد به تهران از ماجرا آگاه شد و به مکان ملاقات که سلیمانی نیز در آن حضور داشت، رفت. در این ملاقات، رئیس دفتر روحانی، محمود واعظی نیز شرکت داشت.
این منابع تاکید می کنند که پنهان کردن مساله سفر اسد به تهران، حتی از رئیس جمهور ایران، با هدف تضمین عدم انتشار این خبر تا پیش از زمان موعد، از سوی کارمندان نهاد ریاست جمهوری صورت گرفته است. همین نکته باعث تنگ شدن میدان و عدم انجام هماهنگی های لازم با وزارت خارجه ایران شد.
پس از دیدار با روحانی، اسد به سرعت به دمشق بازگشت و در این زمان بود که خبر سفر رئیس جمهور سوریه به تهران منتشر شد و یکی از پیامدهای آن، استعفای وزیر خارجه ایران، محمد جواد ظریف بود که البته به کار خود بازگشت.
پیدا و پنهان سفر اسد به ایران
محمد بكر در رای الیوم نوشت: استقبال ایران از بشار اسد و لبخندهای گرمی که توسط دوربینها ضبط شد، یک صحنه استثنایی یا تصویر سیاسی عجیب به نظر نمی رسد؛ چرا که آنچه بین دو کشور ایران و سوریه را بهم پیوند می دهد، بسیار عمیقتر از دوستی یا رابطه دو همسایه نزدیک است. در اینجا صحبت از استحکام روابط ائتلاف راهبردی بین دمشق و تهران است که در نتیجه جنگ سوریه حاصل شد و در پی آن، دو طرف خوانش عمیق ومشترکی از اتفاقات سوریه در طول 8 سال گذشته دارند. حال باید گفت این سفر نه فقط برای رساندن پیامهای سیاسی به دشمنان، بلکه با هدف بررسی مرحله اینده، چالشها، موانع و راه حل ها انجام شد.
برای پرداختن به ابعاد سفر مذکور، لازم است از سه اتفاق مهم آغاز کنیم که اخیرا بر میدان سیاسی سایه افکنده است:
مورد اول، مربوط به جبهه ادلب و شکل و مضمون عملکرد در این جغرافیاست؛ بویژه پس از چرخشهای آمریکا و ترکیه و اعلام ترامپ در رابطه با باقی ماندن 200 سرباز آمریکایی در شمال سوریه و بازگشت اردوغان برای بازی در میدان آمریکا، پس از تفاهم هایی که در سوچی صورت گرفت و تحلیلگران آن را به معنای زمینه سازی ترکیه برای از بین رفتن نتایج توافق سوچی و عمل نکردن به وعده های آنکارا در مورد شمال سوریه می دانند. در اینجاست که علت حضور سردار سلیمانی طی دیدار روحانی با اسد را در می یابیم.
مساله دوم، کشمکش دولتها و دشمنان تهران برای ترسیم شکل مقابله با ایران از طریق برگزاری نشست ورشو، که در پی آن، سفر اسد به تهران انجام شد تا پاسخی باشد به تنش سیاسی علیه تهران و تقویت محور دمشق، تهران و حزب الله.
اتفاق سوم، صحبتهای علی شمخانی در مورد محقق شدن 90 درصدی اهداف ایران در سوریه است.
موضوعی که همواره یک مانع اساسی در جریان یافتن راه حل سیاسی در سوریه بوده، مساله حضور ایران در سوریه و نگرانی روز افزون اسرائیل، بویژه در جنوب سوریه است و هر بار که رایحه توافقهای بین المللی و منطقه ای برخاسته است، اسرائیل به همین بهانه حملاتی را به سوریه ترتیب داده است تا هر توافقی را بر هم بزند. اما ایا اکنون زمان عقب نشینی ایران از سوریه رسیده است؟ آیا دولت سوریه در مرحله آینده چنین چیزی از ایران می خواهد تا به این شکل پیامهایی را به آمریکا بدهد، تا زمینه را برای راه حل سیاسی در سوریه فراهم کند؟
چرا که نه؟ حال که اهداف محقق شده و داعش شکست خورده است، مساله مهمتر آن است که خروج ایران از سوریه می تواند به تحریمها علیه تهران نیز پایان داده و مقدمه ای باشد برای توافقهایی که مدتهاست انتظار آن کشیده می شود.
آنچه باعث تمایز سفر اسد شد، این بود که زبان حال هم پیمانان(ایران و سوریه) می گوید: ما در هر دو جبهه سیاسی و نظامی توانمند هستیم.
جای خالی پرچم سوریه در جریان استقبال از اسد در ایران
العربی الجدید نوشت: تصاویر سفر بشار اسد به ایران، جدالی را در بین مردم سوریه برانگیخته است؛ تا جایی که در شبکه های اجتماعی این اقدام را اهانت به رئیس جمهور سوریه، آن هم از سوی هم پیمانان نزدیکش قلمداد کرده و به قرار نگرفتن پرچم سوریه- بعنوان پروتکل دیپلماتیک که نشان دهنده حاکمیت یک کشور است- در کنار اسد، معترض شده اند.
در ادامه این مطلب آمده است: در همین رابطه، گروهي از مردم سوریه در شبکه های اجتماعی تصریح کرده اند که نبود پرچم سوریه در کنار بشار اسد، دربردارنده پیامی است از جانب ایران، مبنی بر اینکه سوریه تحت تسلط ایران است! البته خطاب این پیام نه به دمشق بلکه به مسکو است تا بداند این کشور عربی تحت نفوذ ایران است، نه روسیه!
کاربران سوری در فضای مجازی همچنین معتقدند که نه ایران و نه روسیه، با اسد بعنوان یک رئیس جمهور رفتار نکرده اند تا میزان سیطره خود بر سوریه را نشان دهند. آیا تصاویر مربوط به دیدار اسد با مسئولان ایرانی، القا کننده تصاویر رئیس جمهور یک دولت است یا یک وابسته سیاسی بدون هیچ نماد و پرچمی که حکایت از استقلالش داشته باشد. چرا ایران پرچم را پنهان کرد و روسیه این تصاویر را نشان داد؟ آیا دو طرف تلاش می کنند موضع خود در مذاکرات را تقویت کنند و در این بین، به بشار اسد، نه بعنوان یک رئیس جمهور، بلکه بعنوان کسی که در خدمت منافع انهاست، می نگرند و با وی تعامل دارند.
