آنچه که در زیر آورده شده است یادداشت ارسالی مخاطبان تابناک کهگیلویه و بویراحمد است و این سایت محتوای آن را تایید یا تکذیب نمی کند. شما هم می توانید نظر خود را در تایید یا تکذیب این مطلب بیان کنید.
آینده سه طرح پر خطر و نابود کننده در حوزه کهگیلویه بزرگ؛
تابناک کهگیلویه و بویراحمد/ در چند دهه ی اخیر تمام کشور های دنیا در حوزه انرژی های پاک و دوست دار محیط زیست، مشغول تحقیق و با وضع قوانین صنایع را مستلزم اجرای چنین موضوعاتی می کنند.
دنیای مدرنیته و فضای کسل کننده و دودزای شهرها مردم را به سمت مکان های پاک و آرام سوق می دهد اما آنچه در حوزه کهگیلویه بزرگ بدست عده ای از سیاسیون نا آگاه انجام می شود در واقع مثال بارز جنایت هولناک و خودکشی دست جمعی خواهد بود.
مردان سیاسی کهگیلویه برای ثابت نشستن بر کرسی قدرت، بدون مطالعه و تحقیق و فقط و فقط برای کسب رای مردم، سعی بر راه اندازی پروژه هایی دارند که در دنیا و حتی دیگر استان های کشور به دلیل مخرب محیط زیست بودن منسوخ شده اند و مردم فقیر این دیار برای فرار از بیکاری و به قولی توسعه اقتصادی فارغ از هر نوع تحقیق و مطالعه، پذیرای چنین پروژه هایی هستند و با خوشحالی از روند اجرای چنین طرح هایی صحبت می کنند و صدای اعتراض اندک متخصصان و دلسوزان در لابه لای هیاهوی سیاسیون و مردم گم می شود.
در اینجا به سه نمونه از طرح هایی که در صورت راه اندازی آینده زندگی مردم و حیات وحش در کهگیلویه بزرگ را مختل می کنند اشاره می شود.
نیروگاه برقی سیکل ترکیبی پادوک: احداث نیروگاه هایی با این مکانیزم کار در کل کشور های پیشرفته دنیا به دلیل آلودگی محیط زیست، کارایی و بازده پایین و تاثیراتی که درمیزان بارش باران سالانه دارد کاملا منسوخ شده است. نیروگاهایی که به دلیل استفاده از سوخت های فسیلی سبب گرم شدن هوا و آلودگی محیط زیست می شوند و فاجعه آمیزتر اینکه نیروگاه پادوک به دلیل نزدیکی به سد مارون در فصل تابستان، دود و بخار آب با هم ترکیب می شوند و هوای شرجی بسیار بد بویی تولید می کنند. دقیقأ شبیه آن چیزی که اکنون در شهرهای جنوبی شاهد آن هستیم.
طبق شنیده ها و حتی گفته خود مسولان نیروگاه، احداث این نیروگاه در چندین استان کشور به دلیل ایجاد آلودگی محیط زیست با مخالفت مسولان استانی مواجه شده است اما مالکان این نیروگاه خصوصی با استفاده از عدم آگاهی مسئولان کهگیلویه با احداث این نیروگاه، طبیعت زیبای پادوک را که هر ساله پذیرای گردشگران بسیار زیادی از تمامی مناطق استان و حتی شهرهای همجوار است و از بهترین مناطق گردشگری این استان محسوب می شود، به منطقه ای جنگ زده جنوب تبدیل خواهد کرد و باعث نابودی زیستگاه حیات وحش آن حومه خواهد شد.
سد آبی سرپری: پروژه ای که تبدیل به جولانگاه سیاسیون در روزهای منتهی به انتخابات شده است و هر از چندگاهی پیمانکاری پیدا می شود و اندک زمانی فضای پروژه ای را با چند دستگاه ایجاد می کند و بعد از مدتی ناپدید می شود. اما آنچه واضح است اینست که این پروژه هم مانند سایر پروژه ها بدون مطالعه خواهد بود، پروژه ای که به گفته متخصصان امر سدسازی چندان کیفیت و کارایی نخواهد داشت و حتی با یک مشاهده ساده، میتوان به عواقب خطرناک چنین پروژه ای پی برد. صحبت کردن علمی در مورد مقوله سدسازی در این متن مجالی ندارد فقط ذکر این دو مورد کافی است؛
اولأ نزدیکی این پروژه به شهر دهدشت و تبدیل شدن آن به یک مکان گردشگری شبانه و به دنبال آن شنا کردن مردم و غرق شدن از معظلات پیشروی چنین پروژه ای خواهد شد.
ثانیأ به دلیل در مسیر آبریز قوی نبودن و تبدیل شدن آن به منبع ذخیره آب، می تواند بوی بد لجن و مردار حیوانات آبی در سالهای کم بارش را بدنبال داشته باشد. موضوعی که مسلمأ مایه سلب آرامش مردم دهدشت خواهد شد.
باید گفت وجود سدهای بزرگ مارون و کوثر در نزدیکی شهرستان کهگیلویه و انتقال آب از آنها به دشت ها و مزارع کهگیلویه از تمامی جهات، کاری عاقلانه تر خواهدبود.
نکته حائز اهمیت در اینجا این است که چطور دولت برای انتقال 65 کیلومتری آب خلیج فارس به لامرد می تواند هزینه کند اما برای انتقال 10 کیلومتری از سد مارون به دشت های دهدشت وحومه غربی نمی توان کاری کرد!!! در هر صورت ایجاد چنین سدی از لحاظ اقتصادی و محیط زیستی در کهگیلویه بزرگ مقرون به صرف نخواهد بود.
پتروشیمی دهدشت: شاید عمر کلنگ پتروشیمی دهدشت از عمر 50 درصد جمعیت این شهر بیشتر باشد. طرحی که در اذهان عمومی به نماد رونق اقتصادی و پیشرفت منطقه بدل شده است اما این پروژه هم سرنوشتی جدا از پروژه های دیگر ندارد.
پروژه ای که در حاصلخیزترین منطقه کشاورزی کهگیلویه احداث شده است و اگر احیانأ راه اندازی شود نابودی کشاورزی منطقه را بهمراه دارد. کاش کسانی که بانی چنین طرحی بوده اند اندکی به آینده آن می اندیشیدند و با شناسایی مکانی مناسب و پرت باعث نمی شدند پروژه ای که قرار است برای عده ای ایجاد اشتغال کند به همان مقدار و شاید بیشتر از آن بیکاری را گسترش دهد و باعث نابودی بخش پر رونق کشاوزی و آب های زیر زمینی و محیط زیست منطقه خواهد شد.
در پایان امیدوارم نخبگان کهگیلویه و دلسوزان محیط زیست با نگاهی کارشناسانه پیگیر چگونگی اجرای پروژه ها باشندو مسئولان محترم با کنار گذاشتن منیت، استفاده از نظر نخبگان، مطالعه و تحقیق، زندگی در این دیار کهن را برای آیندگان فراهم کنند.
به قلم سجاد افسر
متاسفانه دیدگاه در هر سه مورد بسیار ضعیف و غیرکارشناسی است، خیلی خلاصه: ۱- امروز بیش از ۸۰ درصد برق کشور از طریق همین نیروگاهها تولید میشود و راه دیگری فعلا کشور ندارد و استان ما هم به شدت کمبود برق دارد و برای توسعه باید زیرساختی مثل برق را داشته باشد ۲- نزدیکی سد به شهر یک حسن است نه عیب! به دلیل استفاده های متعددی که میشود کرد ضمن اینکه حجم سد و ورودی و خروجی آن به حدی است که نه تنها هیچ بوی بدی درست نمیکند بلکه باعث تلطیف هوا هم میشود . و انتقال آب از سودهای مارون و کوثر به دلایل متعدد کارشناسی و فنی برای کشاورزی به بالادس سدها ممکن نیست. ۳- پتروشیمی و صنایع بزرگ جزو صنایع مادر هستند و بهترین راهکار ایجاد اشتغال و در منطقه ای که هیچ صنعتی وجود ندارد آلودگی آن قابل توجه نیست و نباید با این شعارهای زیست محیطی مآبانه خودمان مانع توسعه منطقه بشویم. به نظر بنده نگارنده درست میگه که استان ما تنها نقطه قوتی که در آینده میتونه موجب رشد وپیشرفت باشه توریست و جذب آن میباشد که با تخریب زیست بوم و طبیعت کهگیلویه این تنها روزنه که میتونست کمک کنه به رشد شهرستان نیز آسیب می بینه. باید گفت چهار مورد یعنی سد زیرنا یا همون مارون دو که یه منطقه ضرر میکنه یه منطقه سود اینو هم اضافه بفرمایید دوست عزیز، نوشته پرحجم و بی باری نوشتید.... ضمن اینکه نیروگاه نزدیک سد کوثر است و نه مارون و همچنین -سد آبی-یعنی چه؟ مگه سد غیر ابی هم داریم؟