نمونه چنین اقدامی را می توان در کار اسماعیل آذری ، طلبه جوانی که در بیشتر مواقع عبا و عمامه خود را کناری می گذارد و به هر نحوی در حال آموزش و فرهنگ سازی در میان مدارس است ، دید.با نگاهی به یک ویدیو از وی که در میان دانش آموزان در حال خواندن آواز و شادی است ، می توان دید که بدون از وادادگی فرهنگی ، خلاقانه بچه ها را شاد کرد.
تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، فرهنگی ،دانش آموزان مهم ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می شوند. شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می کند. عواملی که می تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارت های رفتاری است که در محیط آموخته می شود نه فقط محفوظات علمی. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی می‌شود.
آنچه که در بالا آمده است بخش کوچکی از چکیده مقاله ای تحت عنوان "ضرورت اهمیت شادی و نشاط در مدارس" به قلم مینا صفاری ، کارشناس امور تربیتی است که از اهمیت توجه به بانشاط کردن محیط مدرسه و تاثیرات زیاد آن در فرایند یاددهی و یادگیری می گوید.
در لزوم توجه به شاداب سازی مدارس هیچ شکی نیست و کسانی که بطور مستقیم با فضای مدارس در ارتباط هستند خصوصا معلمین و مربیان ، می دانند که هر گاه فضای کلاس و درس بتواند دانش آموزان را سر شوق بیاورد برای آنان محیط لذت بخش تر و بهره گیری از داده های آموزشی معلم راحت تر است. که البته این موضوع چیز جدیدی نیست و مربوط به صحبت های چند سال اخیر که بحث شاداب سازی مدارس را مطرح می کند نیست. شعر یا ضرب المثل "درس معلم ار بود زمزمه محبتی / جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را" موید همین موضوع است .
اخیرا هم بحث شاداب سازی مدارس به صورت جدی مورد توجه قرار گرفته است که البته نمی توان مخالفت با آن را از طرف هر کسی قابل قبول دانست اما در این بین برخی اختلافات در میان صاحب نظران و گاهی سیاسیون! در مورد محتوای شاداب سازی مطرح می شود. برای نمونه در چند روز اخیر و در جشن های روز معلم در برخی مدارس برخی شادی های نامتعارف با فرهنگ ملی ، صورت گرفت که چندان سنخیتی با محیط و سن دانش آموزان نداشت. در این جشن ها معمولا از آهنگ هایی استفاده شده بود که برخی حتی به مسائل جنسی (آهنگی از یک خواننده به نام ساسی مانکن)هم می پرداخت. مطمئنا استفاده از آهنگ هایی با این سبک و سیاق را هیچ معلم و مربی واقعی برای دانش آموزان تجویز نمی کند. و گاهی شائبه برنامه ریزی های هدفمند سیاسی و یا فرهنگی در پشت چنین اقداماتی را پررنگ می کند.
اما در این بین استفاده خلاقانه از ظرفیت های فرهنگی ملی و محلی که تناسب بیشتری با محل مورد نظر دارد ، می تواند نسخه قابل اجرایی باشد که با کمی تلاش و ابداع ذهنی می توان از آن بجای استفاده از آثاری که بیشتر رنگ و بوی فرهنگ های ناهمگون را دارد استفاده کرد.
نمونه چنین اقدامی را می توان در کار اسماعیل آذری ، طلبه جوانی که در بیشتر مواقع عبا و عمامه خود را کناری می گذارد و به هر نحوی در حال آموزش و فرهنگ سازی در مدارس روستایی است ، دید.با نگاهی به یک ویدیو از وی که در میان دانش آموزان در حال خواندن آواز و شادی است ، می توان دید که بدون از وادادگی فرهنگی ، خلاقانه بچه ها را شاد کرد.
اسماعیل آذری معروف به روحانی قصه گو که اکنون با حضور روزانه خود در روستاها و رفتن به میان بچه ها و دانش آموزان به واقع انقلابی در این روستاها بوجود آورده است ، با انتشار یک ویدیوی از یک شادی ساده کودکانه اما بسیار تاثیرگذار ، سعی دارد به بسیاری از کارشناسان و مرتبطین با فضای فرهنگی ، از معلم یک روستا تا سیاستگذاری مانند اعضای شورای آموزش و پرورش و اعضای شورای انقلاب فرهنگی بفهماند که با کمی خلاقیت و درک امکانات محلی و ملی می توان به شادب سازی مدارس پرداخت و حتما نباید از اهنگ های مبتذل و یا رقص های غربی برای این امر استفاده کرد!
اسماعیل آذری در یک توئیت با انتشار کلیپی نوشته است:
عمر ما کوتاست چون گل صحراست / پس بیایید شادی کنیم
