به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمدبه نقل از فارس ، اراتمندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بعد از برپایی ۱۰ شب مراسم روضهخوانی و عزاداری در حسینیهها، مساجد، تکایا، به یاد بیپناهی و غربت «امام حسین(ع)» و یاران با وفای ایشان مراسم شام غریبان سید و سالار شهیدان را برگزار کردند.
در شام غریبان، عاشقان خاندان اهل بیت عصت و طهارت (ع) همنوا با بازماندگان حادثه کربلا با روشن کردن شمع یاد شهدای مظلوم کربلا را گرامی داشته و در سوگ شهادت مظلومانه شهدای کربلا اشک ماتم و عزا ریختند.
این مراسم که در غروب روز عاشورا برگزار میشود یادآور سوزاندن خیمههای «اهل بیت(ع)» و به اسارت گرفتن آنها توسط لشکر یزید بن معاویه است.
در این مراسم عزاداران حسینی و دوستداران خاندان «اهل بیت (ع)» که از صبح تا غروب عاشورا در غم از دست دادن سرور و سالار شهیدان و 72 تن از یاران با وفایش برسر و سینه میزدند، با خاموش کردن چراغها و روشن کردن شمعها بر مصیبت شهیدان دشت کربلا همنوا با اسیران دشت کربلا اشک ماتم ریختند.
به گزارش فارس، روز دهم، پیکار تا وقت نماز عصر به طول انجامید و آنگونه که منابع و مقاتل نوشتهاند حضرت سالار شهیدان (ع) عصر عاشورا آخرین نفری بودند که توسط شمر بن ذی الجوشن لعنت الله علیه به شهادت رسیدند.
عمر بن سعد غروب عاشورا سر مبارک امام حسین (ع) را با خاندان او که هفتاد و دو سر بود، نزد ابن زیاد فرستاد.
عمر سعد خود با جمعی از لشکریانش آن شب را در کربلا ماند و روز بعد نزدیک ظهر پس از دفن کشتگان سپاه خود، همراه اهل بیت امام حسین (ع) و دیگر بازماندگان، به سمت کوفه حرکت کرد.
پس از شهادت امام حسین (ع) روی لشکر اشقیا به خیمهها باز شد و هرآنچه بود و نبود را از خیمهها به غارت بردند و به جان زنان و کودکان رحم نکردند.
برای زنان و کودکانی که چند روزی تشنگی را تاب آوردند و شهادت همسر، برادر و پسر دیدند، اسارت بار سنگینی بود که باید تا کوفه آن را میکشاندند.
کاروان اسرا به پرچمداری زینب کبری (س) از کربلا به سمت کوفه به حرکت درآمد و پس از آن به سمت شام مسیر خود را ادامه دادند.
در هنگام حرکت از کربلا عمر سعد دستور داد که اسرا را از قتلگاه عبور دهند.
قیس بن قرّه گوید: هرگز فراموش نمیکنم لحظهای که زینب دختر فاطمه (س) را از کنار کشته بر خاک افتاده برادرش حسین عبور دادند. او از سوز دل مینالید ... و امام سجاد (ع) میفرماید: ... من به شهدا نگریستم که روی خاک افتاده و کسی آنها را دفن نکرده، سینهام تنگ شد و به اندازهای بر من سخت گذشت که نزدیک بود جانم بر آید و عمهام زینب (س) وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد که بیتابی نکنم.
در طول مدتی که اسرای کربلا در کوفه و در میان مردم به عنوان اسیر جنگی حرکت میکردند سرها بالای نیزه بود و اسرا در کجاوهها جا داده شده بودند.
کوفیان که خیال میکردند اسرا از خارجیان هستند و بر خلیفه (یزید) عاصی شدهاند، به ایشان جسارت و اهانت میکردند، عدهای هم از نسب اسرا سؤال میکردند.
در مجلس عبیدالله بن زیاد لعنت الله علیه که حاکم کوفه و باعث اصلی شهادت امام حسین (ع) است، این ملعون جلوی چشم اسرا و مردم خود را پیروز میدان میخواند و شهادت امام حسین (ع) را خواست خدا قلمداد میکرد، ولی با جوابهایی که از جانب حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) میشنید، بیشتر رسوا میشد.
بنتبراین گزارش ، برگزاری مراسم شام غریبان یادآور آوارگی اهل بیت امام حسین (ع) و اسیران و کودکان بازمانده از واقعه کربلاست که غروب عاشورا، بیپناه و در دل تاریکی شب مانده بودند.