تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سید داریوش حسینی ، با نگاهی به تاریخچه پرستاری جدایی ناپذیری با سایر رشته ها اما به دور از نگاه شغل نامی و به عنوان یک پتانسیل بشر دوست محور می توان تعریفی از این نام ارائه نمود.
پرستاری در طول زمان رسالتش را با چارچوب های اخلاق خدمت و سلامت وفق داده و حرکت کرده است.
با گذر از زمان ها و قرن ها کلید واژه توسعه پرستاری چه در اروپا و چه در سایر مناطق مانند خاورمیانه حلقه مفقوده ای بود که گاها در میان نیست ها گم شد تا امروز که برخی از نیازهای این قشر زحمتکش جامعه در حد یک مطالبه باقی بماند.
امروزه پرستاری با تغییر ماهیت از نوع آکادمیک با پیوند با سایر رشته ها، در حال توسعه بوده و هر ساله پیوست ها و پیوند های آموزشی جدیدی بر آن افزوده می شود.
با وجود تمام تغییرات، نیازها و مطالبات پرستاران کدهای مهمی است که باید به آن توجه شود.
پرستاری به عنوان یکی از مهمترین فعالین چرخه سلامت، گاها با نا ملایماتی روبه رو می شود که با فراز و فرود های مختلف، پتکی بر پیکره این نام دارای هویت می خورد.
باکس های مختلف خدماتی نیز در طول سالیان در سطح بین الملل تشکیل شده که هدف آنها ارتقای شاخص های مختلف در بخش پرستاری ذکر شده است.
سال ۱۸۹۹ شورای بین‌المللی پرستاران (آی سی ان) به عنوان فدراسیونی جهانی از سازمان‌های پرستاری دنیا در لندن تشکیل شد.
سازمان در واقع یک انجمن متشکل از ۱۳۰ انجمن حرفه‌ای پرستاری ملی بوده و رسالت آن نمایندگی میلیون‌ها پرستار در سراسر جهان است.
این شورا به صورت رسمی در سال ۱۸۹۹ آغاز به کار کرد ولی اولین نشست واضح این شورا پنج سال بعد یعنی در سال ۱۹۰۴ دربرلین برگزار شد که در آن گروه‌های پرستاری به نمایندگی از انگلستان، ایرلند، ایالات متحده و آلمان حضور داشت.
مقر اصلی این سازمان هم‌اکنون در شهر ژنو در کشور سوئیس قرار دارد.
حتی شورای بین المللی پرستاران با همه ساز و کارهایش نتوانسته کد نیست های اجرایی در بخش پرستاری را گاها یک حقوق ساده مانند امنیت کامل در محیط کار است را به چالش بکشند.
حقوق، معوقات، کارانه، منشور حمایتی، توسعه آموزشی، ارتقای اجتماعی و دهها مورد دیگر مطالبات این حوزه بوده که باید به شکل چارچوب محور و اصولی به آن توجه شود.
شاید روز پرستار نیز فرصتی باشد که با طرح سوال پیرامون این بخش، بخش هایی از نیست هایی که پیکره نظام پرستاری را گاها اذیت کرده به چالش کشیده شود و گریزی نیز به قوانین این بخش زده شود.
به امید روزی که رفع مشکلات این قشر زحمت کش در پرتو توسعه اصولی و ارتقای خدماتی شکل بگیرد که ارتقای شاخص های این بخش، ارتقای سلامت اجتماعی را رقم می زند.
پرستاری در طول زمان رسالتش را با چارچوب های اخلاق خدمت و سلامت وفق داده و حرکت کرده است.
با گذر از زمان ها و قرن ها کلید واژه توسعه پرستاری چه در اروپا و چه در سایر مناطق مانند خاورمیانه حلقه مفقوده ای بود که گاها در میان نیست ها گم شد تا امروز که برخی از نیازهای این قشر زحمتکش جامعه در حد یک مطالبه باقی بماند.
امروزه پرستاری با تغییر ماهیت از نوع آکادمیک با پیوند با سایر رشته ها، در حال توسعه بوده و هر ساله پیوست ها و پیوند های آموزشی جدیدی بر آن افزوده می شود.
با وجود تمام تغییرات، نیازها و مطالبات پرستاران کدهای مهمی است که باید به آن توجه شود.
پرستاری به عنوان یکی از مهمترین فعالین چرخه سلامت، گاها با نا ملایماتی روبه رو می شود که با فراز و فرود های مختلف، پتکی بر پیکره این نام دارای هویت می خورد.
باکس های مختلف خدماتی نیز در طول سالیان در سطح بین الملل تشکیل شده که هدف آنها ارتقای شاخص های مختلف در بخش پرستاری ذکر شده است.
سال ۱۸۹۹ شورای بین‌المللی پرستاران (آی سی ان) به عنوان فدراسیونی جهانی از سازمان‌های پرستاری دنیا در لندن تشکیل شد.
سازمان در واقع یک انجمن متشکل از ۱۳۰ انجمن حرفه‌ای پرستاری ملی بوده و رسالت آن نمایندگی میلیون‌ها پرستار در سراسر جهان است.
این شورا به صورت رسمی در سال ۱۸۹۹ آغاز به کار کرد ولی اولین نشست واضح این شورا پنج سال بعد یعنی در سال ۱۹۰۴ دربرلین برگزار شد که در آن گروه‌های پرستاری به نمایندگی از انگلستان، ایرلند، ایالات متحده و آلمان حضور داشت.
مقر اصلی این سازمان هم‌اکنون در شهر ژنو در کشور سوئیس قرار دارد.
حتی شورای بین المللی پرستاران با همه ساز و کارهایش نتوانسته کد نیست های اجرایی در بخش پرستاری را گاها یک حقوق ساده مانند امنیت کامل در محیط کار است را به چالش بکشند.
حقوق، معوقات، کارانه، منشور حمایتی، توسعه آموزشی، ارتقای اجتماعی و دهها مورد دیگر مطالبات این حوزه بوده که باید به شکل چارچوب محور و اصولی به آن توجه شود.
شاید روز پرستار نیز فرصتی باشد که با طرح سوال پیرامون این بخش، بخش هایی از نیست هایی که پیکره نظام پرستاری را گاها اذیت کرده به چالش کشیده شود و گریزی نیز به قوانین این بخش زده شود.
به امید روزی که رفع مشکلات این قشر زحمت کش در پرتو توسعه اصولی و ارتقای خدماتی شکل بگیرد که ارتقای شاخص های این بخش، ارتقای سلامت اجتماعی را رقم می زند.
