به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، شاپور رمضانی دواطلب اصلاح طلب نمایندگی مجلس شورای اسلامی از حوزه بویراحمد و دنا پس از اعلام نتایج وضعیت صلاحیت ها و تایید رد صلاحیت وی از طرف هیئت نظارت بر انتخابات ، با انتشار یادداشتی به این موضوع واکنش نشان داد.
شاپور رمضانی در این یادداشت نوشت :
به نام خدایی که زبان را در بی زبانی داد.
با سلام و احترام
این مرقومه تلخ کامانه را در هنگامه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی و بعد از خبر ردصلاحیت خود می نویسم.
اینجانب شاپور رمضانی با حمایت و پشتوانۀ جامعه دانشگاهی،جوانان و جمع کثیری از دوستانی که دغدغه ایران و ایرانی را داشته اند پای به کارزار انتخابات نهادهام، دغدغه ام از ابتدا عدالت، آزادی و عزت ایران و حفظ کرامت و اخلاق انسانی و اسلامی بوده است و از ابتدا سرلوحه ام را صداقت و راستی قراردادم.
ما به دنبال جامعه ای بودیم که میخواهد بهتر زیست کند، جامعه ای که میخواهد از فقر، فساد و تبعیض در امان باشد. جامعه ای که میخواهد حرمت و کرامت انسانی در آن مصون و محفوظ باشد و مردمی که میخواهند در فضای آزاد معنوی و عقلانی رشد کنند و مردمی که میخواهند به روزهای زیبای آینده امیدوار باشند، از ابتدای این مسیر با خود عهد بستم داشتهها و نداشتهها و عوامل مساعد و نامساعد پیش رو را با صراحت و صداقت با مردم در میان بگذارم، وعده های بدون پشتوانه و غیر اخلاقی به کسی ندهم و برای گذر این تنگنای سخت استوار و پایدار باشم و تنها در کنار مردم باشم.
از جامعه دانشگاهی به پا خواستم تا کمک حال و مددکار جامعه خود باشم و برای ترمیم و تسکین حال درد مند مردم، دانشگاه و دانشگاهیان را به خانه ملت کوچ داده و در آنجا (اگر تقدیری میبود) بر درد مندی مردم ام چاره ای بیااندیشیم.
اما رخصت اینچنین از ما گرفته شد و اینجانب صلاحیت ام برای مجلس شورای اسلامی تایید نشد، بی تردید آنچه مرا نکشد قویترم می کند.
اما در این میان، مفتخر و خوشنودم که در این مدت کوتاه از مسیر و راه مردم دور نشدیم و توانستیم با تکیه بر حرکت گروهی ادبیات جدیدی را در فضای انتخاباتی استان مطرح کنیم و به سان آنچه مرسوم است محافظه کارانه و از سر ریا قدم برنداریم و صدا و نوای مردم و جامعه خود باشیم، حقیقت را فدای مصلحت خود نکنیم و با تاکید بر " اصلاح طلبی بازاندیشانه یا اصلاح طلبی در اصلاحات" راه جدیدی را گشودیم، در این راه منافع ملی و اجتماعی را بر مصالح فردی،قومی، جناحی و سیاسی ترجیح دادیم و همه مردم فارغ از قومیت و طایفه شان در نظر ما یکسان بودند قائل به جدایی انسان ها به بهانه جغرافیا و تبارشان و *دیار بالا و پایین* نبوده و نیستیم و «پیر به خانه، چوپان به کوه، پیشهور به شهر؛ همه برادران مناند، همه خانمان مناند.»
از این به بعد نیز در کسوت معلمی و در نهاد دانشگاه راه و مسیر خود را همچنان استوارانه ادامه خواهم داد.
در پایان از همه دوستان و عزیزانی که از ابتدای راه تا به امروز همراه هم بودیم نهایت تقدیر و تشکر را دارم و امیدواریم همواره در راه اعتلای این سرزمین با آرامش و تحمل گام برداریم.
ایام عزت، مستدام
*شاپور رمضانی*
۱۳بهمن ۹۸