به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ سالخوردگی سنین 60 و بالاتر را شامل می‌شود، دورانی که اگر از کیفیت مناسب برخوردار باشد بسیار مطلوب و لذت بخش است.

بالا رفتن سن بیماری نیست بلکه یک مسیر طبیعی است که در این دوران تغییرات فیزیولوژیکی و روانی در بدن رخ می‌دهد. سالمندان به دلیل کهولت دچار کاهش توانایی‌های بدنی و روانی می‌شوند به طوری که در معرض انواع مشکلات و بیماری‌های روانی هستند.

سالمندان به دلایل متعددی از جمله کاهش اعتماد به نفس، استقلال مادی و جسمانی، دور شدن از دوستان و نزدیکان، نقصان تحرک و ابتلا به بیماری‌های مزمن از جهت سلامت روان بسیار آسیب‌پذیر بوده و در معرض اختلالاتی از جمله افسردگی، اضطراب، کاهش حافظه، کاهش الگوی خواب، احساس تنهایی و انزوای اجتماعی می‌باشند که این موضوع نیازمند توجه و پیشگیری می‌باشد.

انسان موجودی است اجتماعی که در طول زندگی خود نیازمند ارتباط با دیگران است این نیازمندی می‌تواند ابعاد متفاوتی داشته باشد به طوری که می‌توان گفت سرچشمه همه مشکلات انسان به ویژه مشکلات روانی از نوع روابط و احساسات وابسته به آنهاست.

 

حمایت اجتماعی زمانی برای فرد معنی پیدا می‌کند که باور کند مورد علاقه و احترام دیگران و متعلق به شبکه‌ای از روابط و تعهدات متقابل است که این حس به فرد کمک می‌کند در شرایط استرس‌زا احساس امنیت و تعلق خاطر کند بنابراین با توجه به مسایل ذکر شده می‌توان ضرورت حمایت اجتماعی را به عنوان یک مؤلفه اثرگذار بر سلامت روانی سالمندان که با رویدادهای فشارزای جسمی و روانی اجتماعی مواجه هستند، بررسی کرد.

چند راهکار که بتوان در زمینه حمایت اجتماعی و در جهت بهبود سلامت روانی و جسمی سالمندان به کار گرفت:

بپذیریم عموماً حضور همسر و اعضای خانواده به عنوان تامین کنندگان اصلی حمایت اجتماعی در کنار فرد سالمند نقش موثری در سلامت و فعال ماندن وی ایفا می‌کنند.

حمایت عزت نفس در رابطه با سالمندان به این معنی است که اطرافیان تلاش کنند تا به فرد سالمند بقبولانند که قابلیت‌های ویژه‌ای دارد.

افزایش فعالیت سالمندان از طریق مشارکت در شبکه‌های اجتماعی و فعالیت‌های گروهی مانند فعالیت‌های ورزشی، کوهنوردی، بازی شطرنج، پیاده‌روی، تورهای سیاحتی و مانند اینها و همچنین کاهش میزان تماشای تلویزیون چرا که مانع انجام فعالیت‌های خلاق و پر تحرک می‌شود. البته از این میان می‌توان بر اهمیت فعالیت‌های ورزشی که نقش مثبتی در پیشگیری از بیماری‌ها و اختلالات مزمن و نیز ارتقای کیفیت زندگی دارد، اشاره کرد.

حفظ روابط اجتماعی با دوستان، خانواده، بستگان و همکاران که منجر به حفظ سلامت روان در سالمندان و به تعویق انداختن علائم آلزایمر در آنها می‌شود.

ارتقاء منزلت اجتماعی سالمندان از طریق ایجاد نگرش مثبت در جوانان و سالمندان نسبت به یکدیگر و همچنین آموزش شیوه‌های برخورد با سالمندان از طریق برنامه‌های آموزشی ویژه در این زمینه در رسانه ملی.

گردآورنده: "خدیجه کشاورز" کارشناس ارشد روانشناسی بالینی مرکز مشاوره معاونت اجتماعی پلیس گیلان