به گزارش تابناک کهگیلویه بویر احمد به ؛ بعد از پیگیری ها و مکاتبات فراوان مردم شهرستان لنده در اعتراض به ایجاد سد آبریز (مارون 2 ) ظهر امروز جمعی از معتمدین و نمایندگان تشکلهای مردمی با حضور در فرمانداری این شهرستان مراتب اعتراض خود را اعلام و در ادامه نشستهایی با فرمانده سپاه و امام جمعه شهرستان نیز داشته اند.
معترضین با بیان اینکه مخالف توسعه و عمران هیچ منطقه ای نخواهند بود مدعی هستند که ایجاد سد آبریز (مارون 2)باعث نادیده گرفتن حقوق ساکنین اصلی روخانه مارون شامل شهرستانهای لنده _بهمئی_بخشهای چاروسا _دیشموک _سوق و دشمن زیاری خواهد بود و از جهتی تخریب محیط زیست را در پی دارد. آنان البته بجای ایجاد سد پیشنهاداتی ارائه دادند.
مردم لنده در اظهارات و مکاتبات خود از مسولان و تصمیم گیرندگان این سد در خواست نمودند تا فارغ از چانه زنیها و منفعت طلبیهای شخصی در این خصوص به عدالت مورد تاکید مقام عظمای ولایت و شهدا توجه نمایند.
آنها با خطاب قرار دادن مسولان و متولیان امر اظهار داشتند آیا بی توجهی به درخواستهای مکرر بیش از 25 ساله مردم این شهرستان جهت انتقال مقداری از آب چشمه های موگرمون لنده به مردم این منطقه و بالعکس سماجت و پیگیری عجولانه جهت انتقال آب از حوضه مارون به حوضه زهره بدون توجه به نیازمندیهای ساکنین اصلی و بدون توجه به آثار سوء زیست محیطی؛ عین بی عدالتی و عامل بدبینی و انشقاق نخواهد بود؟!!
نمایندگان مردم در این نشست اظهار داشتند که: بعد از اطلاع از این که آب منطقه ای استان کهگیلویه و بویراحمد قصد مطالعه و احداث سد آبریز(مارون ۲) بر روی سرچشمه اصلی مارون در منطقه آبریز و اندرون دشمن زیاری به منظور انتقال آب برای حوضه زهره(چرام و دهدشت) را دارد، نمایندگان شوراهای شهرستان لنده و دشمن زیاری به نمایندگی از مردم در سال ۹۴ و بعد از آن طی مکاتبات و پیگیری های حضوری با مسوولین مرتبط ، این طرح را ناعادلانه و ظلم به ساکنان اصلی مارون ( شهرستانهای بهمئی،لنده و بخشهای سوق ، چاروسا، دیشموک و دشمن زیاری) دانسته و مخالفت و اعتراض خود را با ایجاد این سد اعلام نموده و پاسخ آب منطقه ای به شماره ۱۴۸۰۸مورخ ۹۴/۹/۱۸ به اعتراضات و درخواست شوراهای مذکور را، توجیه نادرست و غیر قابل قبول دانسته و به تبع آن مجددا مکاتبه ای مستدل با موضوع اعتراض به ایجاد سد مارون ۲ (حوضه آبریزمارون) داشته اند.
اکنون باوجود اعتراضات و مخالفت های به حقی که به صورت مسالمت آمیز و منطقی تاکنون شده ولی به نظر می رسد متاسفانه مسوولین مرتبط تحت تاثیر بعضی افراد که در وزارتخانه دارای جایگاه هستند و شاید بجای کلان نگری و نگاه عادلانه ، بخاطر منافع خود ،نگاه منطقه ای داشته و یا هم با دلسوزی های نابجا بدون توجه به سهم تخصیص آب در حد نیاز فعلی و آتی چند شهرستان و بخش حوضه مربوطه ، اصرار به اجرای این طرح را دارند.
و اما دلایل مخالفت مردم شهرستان لنده و مناطق همجوار چیست؟
الف - دلایل مخالفت:
۱- کمی :
با توجه به اینکه حدود ۸۰ درصد تخصیص آب مارون متعلق به سد مارون خوزستان در خروجی حوضه در مرز استان می باشد و هیچ استفاده ای برای استان ما ندارد و تنها حدود ۲۰ درصد سهم بالادست پیش بینی شده در حالیکه جوابگوی نیمی از نیازهای حال و آتی ساکنین اصلی مارون نمی باشد و با وجود طرح های اجرا شده و در حال اجرا که بعضا شهرستانها و بخشهای مرتبط با حوضه مارون از آنها منتفع نشده مانند انتقال آب به دهدشت غربی و پتروشیمی دهدشت ، طرح انتقال سرچشمه مارون به حوضه زهره (چرام و دهدشت) یعنی نادیده گرفتن نیاز آینده طرح های مناطق مذکور که از لحاظ کشاورزی ، گردشگری ،معادن و صنایع پایین دست و غیره از پتانسیل بالایی برخوردار هستند بویژه در بخش معادن که بعضا کار های مطالعاتی آنها انجام و در شرف اجرا می باشند و با ایجاد کارخانجات مرتبط با آنها نیاز به تخصیص آب می باشد.
۲- کیفی :
با توجه به پیشنهاد ساختگاه سد بر مهمترین و باکیفیت ترین چشمه رودخانه مارون با آب دهی بالا، و قرار گرفتن رودخانه شور با آب سولفاته با درصد بسیار بالا از مناطق گچی در پایین دست که به تنهایی می تواند کیفیت آب رودخانه را دچار مشکل کند که در فصول خشک که سد خروجی کمتری دارد این مشکل بیشتر نمایان خواهد شد , عوارض آن کمتر از سد گتوند در خوزستان نخواهد بود و اکوسیستم و محیط زیست منطقه را با خطر جدی مواجه خواهد کرد و طرح رهاسازی گاهگاهی آب توجیهی نادرست و نابجاست تا نظری کارشناسی.
و همچنین با توجه به اینکه شرایط توپوگرافی و حجم مخزن قابل پیش بینی ،در حد مهار خود خود سرچشمه است و گنجایش مهار مازاد را ندارد، طرح موضوع گرفتن سیلاب ، نادرست و غیرکارشناسی است و در ضمن یکی از بهترین جاذبه های طبیعی و گردشگری آینده استان که همان محل پرآب ترین چشمه می باشد به زیر آب می رود.
ب- پیشنهادات:
۱- اکنون که انتقال آب به دهدشت غربی و پتروشیمی دهدشت از حوضه مارون انجام می گیرد، منطقی و عادلانه این است که انتقال آب جهت چرام و دهدشت شرقی از حوضه زهره (بالادست سد کوثر) صورت گیرد و به نظر می‌رسد بهترین گزینه برای مشروب کردن دشتهای چرام و کلاچو احداث سد بر روی رودخانه شاه بهرام و انتقال آب از این طریق باشد.
۲- انتقال آب از روستای تراب (حوضه مارون) به دهدشت که در این صورت هرچند پایین دست از جهت کمی و سهم آب متضرر می شوند ولی حداقل از جهت کیفی دچار ضرر و زیان نمی شوند.
ج - در پایان همانگونه که قبلا هم گفته شد چنانچه سهم حوضه و تخصیص و حقابه ساکنین اصلی مارون (بخش ثلاث قدیم : شهرستانهای بهمئی و لنده، بخشهای سوق ،چاروسا ،دشمن زیاری و دیشموک) در حد مناسب و رفع نیاز اعلام و آب انتقالی به حوضه دیگر مازاد بر سهم و حقابه ساکنین و همچنین سهم توافقی با خوزستان (سدمارون) باشد و تغییر محل سد در منطقه ی دیگری به غیر از سرچشمه آب شیرین منطقه که معایب آن گفته شد ، قطعا ما با انتقال آب نه تنها جهت همسایگان خود که برای هرقسمتی از کشور عزیزمان ،مخالفتی نداشته بلکه استقبال می کنیم ، در غیر این صورت به نمایندگی از مردم مخالفت شدید خود را اعلام و تحت هیچ شرایطی دست بردار نبوده و هرگونه عواقب سوئ آن متوجه تصمیم گیرندگانی است که بصورت ناعادلانه و ناصحیح قصد اجرای همچو طرحی را دارند.
