در پی انتشار خبری مبنی بر اعتراض برخی از مردم شهر لنده نسبت به احداث سد آبریز در تابناک کهگیلویه و بویراحمد با تیتر "بررسی دقیق پیامدهای زیست محیطی سد آبریز مطالبه ی مردم لنده+تصاویر " واکنش هایی نسبت به این اعتراض شکل گرفته است.
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سید حاجتی حق نگهدار طی یادداشتی در واکنش به این خبر نوشت: متاسفانه برخی از احساسات پاک مردم سوء استفاده کرده و با القاء مسائل غیر واقع نسبت به تحریک و دامن زدن به مسائل قومی و منطقه ای باعث اختلاف بی پایه در شهرستان کهکیلویه بزرگ می شوند.
در ارتباط با متنی که به عنوان اعتراض مردمی به پروژه ساخت سد آبریز امده است موارد مستند ذیل برای روشن شدن افکار عمومی بخصوص مردم شریف و بزرگوار شهرستانهای لنده، بهمئی، مناطق دیشموک، چاروسا، دشمن زیاری و سایر موارد مرتبط، اعلام می گردد:
1- همه مردم استان بدانند که سالانه حدود 1800 میلیون متر مکعب آب در حومه آبریز مارون، شامل: مناطق سادات امام زاده علی، لوداب، کوه نور، چاروسا، دیشموک، قلعه دختر ، قلعه گل، موگرمون وسایر مناطق شهرستان تولید و پشت سد مارون می ریزد .
آیا حق استان ما است که از این همه آب، فقط 150میلیون متر مکعب یعنی کمتر از 10 درصد در خود استان استفاده گردد؟!
متاسفانه مخالفت با احداث سد آبریز یعنی اینکه گفته شود استان ما هیچ حقی از 1800میلیون متر مکعب آب استان ندارد!!!
2- همه نیازهای شرب و منفعت کشاورزی در کل مناطق همجوار در حوضچه رودخانه مارون که اکنون استفاده میشود و یا در آینده قرار است استفاده کنند نظیر: ایستگاه پمپاژ دهدشت غربی، پتروشیمی، ایستگاه پمپاژ آبلش لنده، تمام باغات و زراعت های واقع درحوضه ی رودخانه مارون در استان ما کمتر از 100 میلیون متر مکعب می باشد که برای همه اینها تخصیص یا همان سهم از طرف وزارت نیرو در نظر گرفته شده است و هیچ نیاز آبی کشاورزی در منطقه وجود ندارد که برای آن آب تخصیص نداده باشند و اگر به همه آنها آب داده شود و سد آبریز هم احداث گردد فقط و فقط حدود 250 میلیون متر مکعب آب از 1800 میلیون متر مکعب آبی است که در استان تولید میشود و از استان ما خارج میگردد .
حال قضاوت بفرمائید؛
آیا بجای اینکه مردم استان ما که حق خدادادی آنهاست که سهم بیشتری از آب برای خود بخواهند ولی خودمان، برعکس و نادانسته وارد عمل شویم و بگوییم که ما همین سهم را هم نمی خواهیم ؟!
آیا ما در استحقاق حق خود باید با خوزستان مبارزه کنیم یا خود با دستان خودمان حق مان را ضابع کنیم؟
واقعا جای بسی تاسف و تفکر دارد.
تا به کی باید زنان و مردان خسته و رنجور ما در خوزستانی که از آب ما سیراب میگردد به اجیری گرفته شوند !!!؟؟؟
3- آب شرب شهرهای دهدشت، چرام سوق، لنده، لیکک و روستاهای همجوار همگی از سد کوثر تامین می شود و یا طرحهای اجرای ان در دست اجرا می باشد آیا باید مردم چرام و منطقه بالا دست سد کوثر وارد عمل شوند و بگویند که چرا باید آب آن مناطق را ما تامین نمائیم؟
علاوه بر این آب شرب منطقه دیشموک، چاروسا، هم از طریق رودخانه بالباب یا همان رود سمه مطالعه شده و قراراست در آینده انتقال پیدا کند پس تکلیف آب شرب همه شهرها و مناطق جمعیتی این حوزه معلوم شده است و جای نگرانی برای آب شرب وجود ندارد .
4- همه می دانند که احداث سد آبریز باعث تثبیت بیشتر رودخانه در پایین دست شده وباعث جلوگیری از تخریب اراضی و ایستگاهای پمپاژ در روستاها و مناطق قلعه گل، قلعه دختر، لیرکک، تراب و ایدنک می شود و حتی باعث حفظ محیط زیست و رونق گردشگری و اشتغال در این مناطق می شود .
5- سالانه در محور سد آبریز 650 میلیون مترمکعب آب عبور می کند که سد آبریز فقط 150 میلیون متر مکعب از این مقدار آب را در خود ذخیره و باعث آبیاری دشت های کلاچو و دهدشت می گردد وبقیه 450 میلیون متر مکعب آب به صورت تنظیم شده از رودخانه رها می شود و جالب اینکه با کنترل سیلاب در زمستان و رها سازی در تابستان از شوری فعلی رودخانه کاسته میشود چون آب رقیق می گردد.
6- سهم تمام نیازهای منطقه در تخصیص آب رودخانه مارون پیش بینی شده است و این 150 میلیون متر مکعب که قرار است مناطق کلاچو، طولیان، ضرغام آباد، راک، دوریزگان، دهدشت، بردیان، چرام ، چنگلوا، سوق، و بطور کلی دشت دهدشت را از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب دهدشت را آبیاری نماید ، مازاد بر همه نیازهای حاشیه و حوضیه آبریز مارون می باشد. پس در حقیقت این اعتراض هیچگونه جایگاه و مبنای علمی و فنی ندارد بلکه عده ای ناآگاهانه افکارعمومی را نسبت به ارزش و اهمیت احداث سد در منطقه مخدوش می نمایند.
بیائید دست در دست هم دهیم و از حق قانونی خود دفاع نمائیم تا فقر و بدبختی را از دیار خود بزداییم .
به امید آنروز
گاف عجیبی بود !