این آبادی در روزگار قدیم نقطه استراتژیک منطفه در جهت تردد کاروانها از سمت خوزستان و گرمسیر بوده است.
بهشت گمشده ای است که سرسبزی باغهایش و طبیعت زیبایش در همه فصول دل هر رهگذری را می رباید و چشمهایش را نوازش میکند. اما نبود مسیر جاده ای مناسب مثل همه نقاط استان نقاب محرومیت را بر صورت این روستای زیبای گردشکری پهن کرده است .
مردمانش مهمانواز و جوانان برومندش از نظر علمی و فرهنگی زبانزد عام و خاص هستند.
این روستا در گذشته قطب کشاورزی منطقه بوده است و اما بر اثر یک سیاست غلط دولت و حفر چاههای عمیق در پای کوه باعث رکود کشاورزی و کاهش شدید اب چشمه و خشکی قسمتی از سرسبزی باغها شده است.
و در نهایت به علت محرومیت و عدم توجه مسئولان باعث کوچ بسیاری از مردم به دهدشت یاسوج و گچساران و ... گردیده است...
پباز الگن و رب انارش نمونه مشابهی ندارند ...
سفر پاییزی به این آبادی شکیل و دوست داشتنی را برای دیدن مناظر زیبای آن به همه هموطنان توصیه می کنم ضمن اینکه این منطقه در دو ماه اسفند و فروردین به مراتب سرسبزتر و زیباتر می شود که گشت و گذار در آن و در کوچه باغ های زیبایش لطفی دوچندان دارد .
این روستا در دهستان طیبی سرحدی شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۱۰ نفر بودهاست.
ارسال تصاویر ، فیلم و گزارش :دکتر امیرجواد پارسا