خبر خوش موحد و گریه استاندار؟! + فیلم

تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، روز گذشته استاندار کهگیلویه و بویراحمد سفری به دو بخش محروم قلعه رئیسی و دیشموک داشت . سفری که نهایتا دو تیتر برجسته برای فضای مجازی و رسانه از آن مخابره شد . "خبر خوشی که استاندار از طرف موحد بیان کرد و آن هم گرفتن مجوز شهرستانی دیشموک و قلعه رئیسی با پیگیری موحد و دیگری هم اشک های وی که گویا از فرط ناراحتی برای وضعیت اسفبار مردم محروم دیشموک جاری شد که البته برخی که همه چیز را سیاسی می بینند ، ان را به طنز اشک شوق استاندار برای خبر خوش موحد تعبیر می کنند" .
این دو تیتر خبری از سفر استاندار برجسته شد . در واقع استاندار برای محرومیت دیشموک بغض کرد که این بغض و گریه برای اطرافیان استاندار نشانه ای از توجه و درک عمق محرومیت از طرف وی بوده است و شایسته برجسته سازی و تبلیغ ، از طرف واقع گرایان خارج از مجموعه اطرافیان استاندار هم یک رفتار پوپولیستی و غلط انداز برای اثرگذاری بر افکار عمومی و در خوشبینانه ترین حالت رساندن به مسئولین کشوری برای اختصاص یک بودجه ویژه !
گریه در کنار مردم محروم از طرف مقام ارشد استان به خودی خود نشانه یک ضعف و داشتن حالات روحی احساسی و دل نازکی است و نمی تواند خروجی خوبی داشته باشد ! ای کاش در آن لحظه استاندار دوباره گوشی خود را از جیب بیرون می آورد و تماس می گرفت با دفتر ریاست جمهوری و یا معاون اول وی که خود سال ها بر یک دستگاه انقلابی با تعریف محرومیت زدایی مدیریت کرده است و قاعدتا با این گونه محرومیت ها آشنا است و گریه می کرد تا شاید اتفاقی خوشایند برای مردم محروم دیشموک رخ می داد! یا تماسی تلفنی با سید محمد موحد نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی می گرفت و با همین بغض از وی می خواست سری به این مردم محروم بزند و وضعیت را به تهران منتقل کند شاید ، خبر خوش جدید دیگری هم برای رفع این محرومیت ها می آورد و استاندار هم در سفر بعدی حامل این خبر خوش می شد !
البته که استاندار باید برای محرومیت دیشموک گریه کند اما نه در جلوی دوربین ها بلکه در زمان تقسیم بودجه و تخصیص اعتبارات یا در سفرهایی که در تهران حضور دارد و در جلوی مسئولین ارشد دولت ! رفتن به میان مردم و گریه کردن برای درد آن ها هیچ دردی را که دوا نمی کند ، دردی هم بر دردهایشان می افزاید ! مردم محروم دنبال یک پشتوانه قوی حاکمیتی هستند نه دنبال یک مدیر احساسی !
ای کاش در همان لحظه استاندار به جای گریه کردن تماس می گرفت و به مدیران کل می گفت در دیشموک می مانم و فردا یک جلسه اضطراری تشکیل می دهیم تا ببینیم چه می توان کرد نه اینکه با گریه های خود مردم را ناامید کند و برگردد !
این مردم سال ها است که با وعده و حرف های مسئولین دست و پنجه نرم می کنند فقط گریه ندیده بودند که به برکت حضور استاندار این را هم دیدند ، حالا برای مردمی که هنگام دیدن مظلومیت و گریه ، دل رحم می شوند و باور می کنند ، کسی به فکرشان بوده و به حالشان گریه کرده است ، اگر استاندار نتواند کاری کند ، متاسفانه باید گفت همین باور خاص فرهنگ مناطق محروم هم از ان ها گرفته می شود !
کار مردم مناطق محروم دیشموک از سرکشی و گریه گذشته است ، آن ها نیازمند مسئولینی عملگرا و خوش فکر برای برنامه ریزی مشخص در جهت محرومیت زدایی هستند .
سرکشی مسئولین و در میان مردم بودن مسئولین و درک میدانی مشکلات آن ها بسیار ارزشمند است اما این حضورها باید همراه با برنامه باشد نه فقط یک رزومه رسانه ای !
واقعیت این است که به نظر می رسد ، استاندار کهگیلویه و بویراحمد هنوز درک درستی نه از وضعیت استان دارد و نه از مسئولین چرا که اگر اینگونه نبود وی به جای گریه کردن ، توپ و تشر می زد تا هر مدیر ضعیف و بی مسئولیتی حساب کار خود را می کرد و ای کاش در همان لحظه فرماندار کهگیلویه را لغو ابلاغ می کرد که چرا این وضعیت را برای شما شرح نداده است که اینگونه و یکمرتبه با عمقی از محرومیت مواجه می شوید به گونه ای که حتی نمی توانید احساسات خود را کنترل کنید ضمن اینکه مطمئنا هستند مسئولینی که الان فیلم گریه های استاندار را نگاه می کنند و در ته دل خود ریشخندی هم می زنند !
در پایان باید گفت این نظام هزینه های سنگینی به پای مدیران نالایق پرداخته است و هم اکنون هم می پردازد و با این وضعیت انتصابات دوباره هم احتمالا باید پرداخت کند لذا تا این وضعیت در استان حاکم است خیلی نباید امیدی برای رسیدن به توسعه داشت بلکه فقط یک روزمرگی در جامعه خواهیم دید که نهایتا به نارضایتی خواهد رسید کما اینکه هم اکنون هم این نارضایتی ها مشهود است .