خلال‌کردن ضروری خوانده شده است؛ اما این ضرورت به‌معنای این نیست که شما هرچیزی را در دهانتان فرو ببرید و از آن به‌عنوان خلال استفاده کنید.
امام‌موسى‌کاظم(ع) دراین‌باره می‌فرمایند: با چوب گُل و درخت انار خلال نکنید که هردو رگ خوره را در بدن انسان به حرکت مى‌آورند.
امام‌جعفرصادق(ع) هم می‌فرمایند: هر کس با نى خلال کند، تا شش روز حاجتش برآورده نشود که حضرت‌رسول(ص) با هر چیزی خلال مى‌کردند، به‌جز برگ درخت خرما، انار، مورد و نى که عرق خوره را در بدن آدمی به‌حرکت مى‌آورند. امیرمومنان‌علی(ع) هم درباره آداب خلال‌کردن فرموده‌اند: خلال‌کردن با چوب گز باعث فقر و بى‌چیزی می‌شود. در حدیث دیگری هم فرموده‌اند: حضرت محمد(ص) همواره ما را امر مى‌فرمودند؛ چون خلال کردید تا سه نوبت که آب را در دهانتان مضمضه کنید و بیرون بریزید، آب نخورید.
همچنین امام‌جعفرصادق(ع) نیز فرموده‌اند: هر آنچه از غذا در بُن دندانتان مانده باشد، می‌توانید بخورید؛ ولی آنچه در بین دو دندانتان مانده باشد، بهتر است که دور بیندازید؛ چراکه سبب جراحت‌های اندرونی خواهدشد. به‌عبارتی اگر می‌خواهید مریض نشوید، وقتی خلال یا نخ‌دندان می‌کنید، حتی اگر بلافاصله پس از صرف غذا باشد، بهتر است که مانده‌های غذا را نخورید و دور بریزید.
