معاون برنامه ریزی و سرمایه گذاری سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران گفت: در شهر تهران برای هیچ صنعت آلاینده ای مجوز صادر نمی‌شود زیرا قوانین اجازه این کار را نمی‌دهد.
معاون برنامه ریزی و سرمایه گذاری سازمان صنعت، معدن و تجارت استان تهران به مصوبه محدودیت شعاع 120 کیلومتری تهران در سال 42 اشاره کرد و بیان داشت: در حقیقت این قانون عملا رعایت شده است. نکته اصلی این است که صنایع آلاینده و غیر آلاینده را تشخیص دهیم. در شهر تهران برای هیچ صنعت آلاینده ای مجوز صادر نمی شود، زیرا قوانین اجازه این کار را نمی دهد و تمام صنایع جدیدی که در تهران ایجاد می شود، در داخل شهرک های صنعتی مجوز می گیرند.
هرگونه آلودگی و تخریب محیط زیست جرم است
محمد حسین بازگیر رئیس سازمان محیط زیست شهر تهران ، حفظ محیط زیست را بر اساس قانون اساسی، وظیفه همگانی دانست و اظهار داشت: هر گونه آلودگی و تخریب محیط زیست جرم محسوب می شود. آلودگی نیز در قوانین عادی مختلف کاملا تعریف شده است.
وی به قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست اشاره کرد و بیان داشت: منظور از آلودگی آمیختن یک ماده یعنی گاز، مایع یا جامد در محیط، به میزانی که برای زندگی انسان ها و سایر زیست مندان مضر شناخته شود. هر فعالیتی که این آلودگی را ایجاد کند، ممنوع است.
وی خاطرنشان کرد: تمام واحدهای صنعتی یا خدماتی باید در نقطه مناسبی مستقر شوند. بر اساس ماده 62 قانون برنامه پنجم توسعه و همچنین قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا تمام واحدهای تولیدی و خدماتی باید در مکانی مناسب مستقر شوند که مکان مناسب به نوع تولید، فرآیند و شرایط آن متفاوت است. گاهی یک واحد با فاصله صد متر از یک واحد مسکونی می تواند استقرار داشته باشد و یا یک واحد نیز باید بیش از یک و نیم کیلومتری فاصله داشته باشد.
رئیس سازمان محیط زیست شهر تهران در خصوص جابجایی آلاینده ها در تهران گفت: این مسئله یکی از راهبردهای ما است. واحدهایی که تولید آلودگی می کنند باید به سمت اصلاح فرآیندها و کنترل آلایندگی هایشان بروند و در مرحله بعد راهبرد جابجایی آنها به عنوان یک راه حل مطرح می شود.
مهین حق شناس رئیس اداره عوامل فیزیکی مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت با بیان اینکه اصولا فعالیت های انسان در زمینه‌های مختلف روی طبیعت اثر
می گذارد، گفت: طبیعت به تعادل رسیده است و در این میان هر چه به آن اضافه شود و یا کم شود، یک نوع آلودگی محسوب می شود.
وی عدول از شرایط نرمال را باعث ایجاد نابهنجاری دانست و عنوان داشت: شرایط غیرنرمال انسان در ساحت تولید، صنعت و یا بخش های خدماتی اجتناب ناپذیر است. مسئله این است که دولت ها و ملت ها چگونه با این موضوع برخورد می کنند. بنابراین این مسئله بستگی دارد که جوامع چگونه طراحی می کنند تا کمترین آسیب را به تولید کننده ها یعنی جامعه کارگری برسانند.
رئیس اداره عوامل فیزیکی مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت با طرح این پرسش که آیا صنعت می تواند در جوار زندگی انسان ها باشد، گفت: در بعضی جوامع این موضوع وجود دارد اما در بافت اجرایی کشورمان به دلیل فرهنگ غیر صنعتی شرایط متفاوتی را داریم.
حق شناس با اشاره به تهران اظهار داشت: در تهران دچار مشکلات جدی در حوزه آلودگی به ویژه آلودگی هوا هستیم که قسمتی از آن به صنعت و بخشی از آن به دیگر فعالیت ها بر می گردد. صنعت در کشورمان باید تحت ضوابط خاصی قرار بگیرد. در دهه 70 با لایحه قانون کنترل آلودگی هوا و پیش از آن نیز با ایجاد شهرک ها و ایجاد ضوابطی بر 31 صنعت و دایر کردن آنها در خارج از حریم تهران به استقبال از پاک شدن هوای تهران رفته ایم.
رئیس اداره عوامل فیزیکی مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت، کل جامعه را در مسئله آلودگی درگیر دانست و عنوان داشت: امیدوار هستیم به زودی به نقطه ای برسیم که با مشارکت مردم و دولت بتوانیم بر این معضل قابل حل چیره شویم.
توضیح درباره مشاغل قرمز زرد و سبز
رضا قدیمی مدیر عامل ساماندهی صنایع مشاغل شهر تهران گفت: بر اساس مصوبه سال 69 هیئت وزیران برخی مشاغل مشمول طرح انتقال هستند. در طرح جامع ساماندهی شهر تهران، یک جدول مصوبه ای را داریم که بر اساس آن دسته ای که باید بروند، به عنوان مشاغل قرمز، آن هایی که به شرط برخی تمهیدات می توانند ادامه دهند، مشاغل زرد هستند. تعدادی از آن ها هم هستند که جزء نیازهای روزمره مردم هستند مانند فروشگاه ها که جزء مشاغل سبز هستند.
وی ادامه داد: بر اساس مصوبه سال 69 و مصوبه سال 90 شورای اسلامی شهر تهران، کلیه مشاغل قرمز را از تهران انتقال داده ایم و به شهرک های صنعتی رفته اند یا اینکه تغییر ماهیت داده اند. تنها در سه مورد این مسئله رخ نداد. یک مورد فروشندگان مواد شیمیایی بودند که در دو سال گذشته منتقل شدند. یک مورد آب کاران هستند که مشکل روز ما می باشند. مشکل دیگر دو سه کارخانه بزرگ مانند روغن نباتی ها هستند.
قدیمی کارخانه های روغن نباتی را جزو صنایع و مشاغل قرمز دانست و عنوان داشت: از سال 69 قرار بر رفتن این دو کارخانه بود ولی آنها آن زمان اعلام کردند این کالا جزو کالاهای استراتژیک محسوب می شود که آن زمان حرف درستی بود و همچنین گفتند با این کار بحران کارگری پیش می آید. این مسئله آن زمان که دو هزار کارگر داشت، حرف درستی بود ولی الان کالای این کارخانه کالای استراتژیکی نیست و از طرفی تعداد کل کارکنان آن ها نیز 200 نفر نیستند، به همین دلیل این استدلال محلی از اعراب ندارد.
منبع: مهر
