از بعد تاریخی آن دوران پایان یافته است و فقط سرگذشت شان باقی است تا مورد عبرت قرار گیرند اما با همه این وجود اگر امروزه رگه هایی از جاهلیت نمایان شود به یقین آثار و پیامدهای آن خطرناک تر از جهالت اولیه است.
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سید حسین رهی فعال رسانه ای و فرهنگی ، طی یادداشتی نوشت : اندیشیدن فقط به خود و تنیدن حصاری از جهل به دور خویش مربوط به برهه ای از تاریخ بشری بوده است که به دوران جاهلیت معروف است.
نظام قبیله گری مهمترین مشخصه ی زندگی اجتماعی آن دوران بوده است.
آنگاه که قبیله گری یا همان قبیله، قبله است اصل قرار بگیرد تمامی تحرکات فعلی و ذهنی فرد بعنوان سازنده و محور اجتماع تحت شعاع قرار می گیرد.
از بعد تاریخی، آن دوران پایان یافته است و فقط سرگذشت شان باقی است تا مورد عبرت قرار گیرند ، اما با همه این وجود اگر امروزه رگه هایی از جاهلیت نمایان شود به یقین آثار و پیامدهای آن خطرناک تر از جهالت اولیه است.
امروز با وجود رسانه های جمعی و تعدد و تکثر شبکه های مختلف اجتماعی و از طرفی تنیده شدن اقوام در همدیگر و نرم بالای سواد رسانه ای قاعدتا می بایست ریشه های جهالت خشکانده شده باشد تا در سایه ی ارتباطات گسترده، وفاق، همدلی و هم گرایی که آرمان جامعه بشری است به فعلیت و عینیت برسد.
مدنیت، جهالت را بر نمی تابد اما آنچه که امروز در این پایین دست و در دیار بلادشاپور رخ می دهد نشانه ی تمدن، عقلانیت و مدرنیته نیست.
آنچه که امروزه مشاهده می گردد اغنا و اقناع نیست بلکه آز و تکدی گری است.
جاهلیت مدرن شاید واژه مناسبی نباشد اما آنچه که در جهت آن رخ می دهد تعریفی جدید از جاهلیت است.
امروزه نقش و رسالت علما، نخبگان، طلاب، دانشجویان، جامعه شناسان، دغدغه مندان، دلسوزان، تصمیم سازان و متولیان فرهنگی و رسانه ای بیش از هر زمان دیگری نیاز به نمود و حضور دارد چه خوش گفت بابا طاهر؛
اگر دردم یکی بودی چه بودی
وگر غم اندکی بودی چه بودی
امروزه تصمیمات شوراهای فرهنگی از صورتجلسه فراتر نمی رود! آیا مقام مسئولی هست که برونداد شوراهای فرهنگ عمومی را به اندازه انگشتان یک دست برشمارد؟
به هزینه کردهای مادی چنین جلسات و جلسات مشابه بی خاصیتی که فقط صورتجلسات آن در بایگانی ها موجود است کاری ندارم اما آیا ارزش وقتی که مصروف چنین گردهمایی هایی می شود را می توان ارزش گذاری کرد؟
امروزه نماینده مجلس که فقط وظیفه ذاتی اش قانون گذاری و نظارت بر اجرای آن هست را رها کرده و در به در به دنبال انتصاب وابستگان نسبی و سببی خویش است!!!
آیا این امر مصیبت بار و ضد توسعه ای، واپسگرایی و بازگشت به سیر قهقرایی نیست؟!
امروز بعنوان مثال سادات جلیل القدر امامزاده علی (ع) که به لحاظ کیفیت و کمیت یک قطب محسوب می شوند و به گواه تاریخ به لحاظ سرآمدی و اثرگذاری در تمامی مناسبات اجتماعی و سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد و حتی استان‌های همجوار نقش اول را عهده دار بوده و زبانزد عام و خاص بوده و هستند اما خارج از گود قرار دارند.!!!
سادات امامزاده علی در تمامی دولت ها و ادوار به دلیل پویایی یا همان دانایی، توانایی، شایستگی، تعهد و کارایی در رئوس بالای اجرایی، مدیریتی و تصمیم گيري قرار داشته اند اما هیچگاه چنین مهجور نبوده اند در حالیکه در انتخاب نماینده مجلس نقش بسیار بسزایی ایفا نموده اند و شعار توخالی کنونی توازن منطقه ای در تریبون ها گوش فلک را کر می کند!؟
آیا جز تفکر قومگرایی چیزی دیگر در واپس زدن آنها و محروم شدن جامعه از دانش و خدمات مدیران و نخبگانش وجود دارد؟
ناگفته نماند تحصیل کردگان، شایستگان و نخبگان برخی ديگر از طوایف نیز نادیده انگاشته شده اند..
برداشت بد نشود خدای ناکرده در باب شکوه و گلایه گفته نشده است چراکه وجود رقیب عاری از این ظرفیت است. !!!
در نقطه ای دیگر در روستایی از توابع مرکزی کهگیلویه در پی درخواست مردمی و بواسطه پیگیری سردار هاشمی پور از طریق خیرین بالغ بر مبلغ 40 میلیون تومان به پروژه آبرسانی به روستا مساعدت شد.
تلاش جمعی و رسانه ای زیادی شد تا اسمی از سردار به میان نیاید اما بزرگمنشی آن مردم و وجود قدرشناسی در آنان و مسئولان مربوطه و از آنجاییکه هر خدمتی صورت می گیرد از خدمات نظام مقدس جمهوری اسلامي است و طبق روال مرسوم مشخصات پروژه، از قبیل؛ نام پروژه، چگونگی و مبلغ اعتبار،کارفرما، مجری و ... در یک بنر قید می گردند و به معرض عموم گذاشته می شوند نام عدل هاشمی پور در قلب این بنر هویدا بود که باز منجر به قشقرق رسانه ای شد و فردی که از قضا اخیراً به مسئولیت نیز رسیده است واکنشی قابل تأمل به آن نشان داده است.
رعایت انصاف و عقلانیت و تلاش در جهت هم گرایی و حرکت در مسیر خرد جمعی بیش از هر زمان دیگری ضروری و اجتناب ناپذیر بنظر می رسد.
آنگاه که قبیله گری یا همان قبیله، قبله است اصل قرار بگیرد تمامی تحرکات فعلی و ذهنی فرد بعنوان سازنده و محور اجتماع تحت شعاع قرار می گیرد.
از بعد تاریخی، آن دوران پایان یافته است و فقط سرگذشت شان باقی است تا مورد عبرت قرار گیرند ، اما با همه این وجود اگر امروزه رگه هایی از جاهلیت نمایان شود به یقین آثار و پیامدهای آن خطرناک تر از جهالت اولیه است.
امروز با وجود رسانه های جمعی و تعدد و تکثر شبکه های مختلف اجتماعی و از طرفی تنیده شدن اقوام در همدیگر و نرم بالای سواد رسانه ای قاعدتا می بایست ریشه های جهالت خشکانده شده باشد تا در سایه ی ارتباطات گسترده، وفاق، همدلی و هم گرایی که آرمان جامعه بشری است به فعلیت و عینیت برسد.
مدنیت، جهالت را بر نمی تابد اما آنچه که امروز در این پایین دست و در دیار بلادشاپور رخ می دهد نشانه ی تمدن، عقلانیت و مدرنیته نیست.
آنچه که امروزه مشاهده می گردد اغنا و اقناع نیست بلکه آز و تکدی گری است.
جاهلیت مدرن شاید واژه مناسبی نباشد اما آنچه که در جهت آن رخ می دهد تعریفی جدید از جاهلیت است.
امروزه نقش و رسالت علما، نخبگان، طلاب، دانشجویان، جامعه شناسان، دغدغه مندان، دلسوزان، تصمیم سازان و متولیان فرهنگی و رسانه ای بیش از هر زمان دیگری نیاز به نمود و حضور دارد چه خوش گفت بابا طاهر؛
اگر دردم یکی بودی چه بودی
وگر غم اندکی بودی چه بودی
امروزه تصمیمات شوراهای فرهنگی از صورتجلسه فراتر نمی رود! آیا مقام مسئولی هست که برونداد شوراهای فرهنگ عمومی را به اندازه انگشتان یک دست برشمارد؟
به هزینه کردهای مادی چنین جلسات و جلسات مشابه بی خاصیتی که فقط صورتجلسات آن در بایگانی ها موجود است کاری ندارم اما آیا ارزش وقتی که مصروف چنین گردهمایی هایی می شود را می توان ارزش گذاری کرد؟
امروزه نماینده مجلس که فقط وظیفه ذاتی اش قانون گذاری و نظارت بر اجرای آن هست را رها کرده و در به در به دنبال انتصاب وابستگان نسبی و سببی خویش است!!!
آیا این امر مصیبت بار و ضد توسعه ای، واپسگرایی و بازگشت به سیر قهقرایی نیست؟!
امروز بعنوان مثال سادات جلیل القدر امامزاده علی (ع) که به لحاظ کیفیت و کمیت یک قطب محسوب می شوند و به گواه تاریخ به لحاظ سرآمدی و اثرگذاری در تمامی مناسبات اجتماعی و سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد و حتی استان‌های همجوار نقش اول را عهده دار بوده و زبانزد عام و خاص بوده و هستند اما خارج از گود قرار دارند.!!!
سادات امامزاده علی در تمامی دولت ها و ادوار به دلیل پویایی یا همان دانایی، توانایی، شایستگی، تعهد و کارایی در رئوس بالای اجرایی، مدیریتی و تصمیم گيري قرار داشته اند اما هیچگاه چنین مهجور نبوده اند در حالیکه در انتخاب نماینده مجلس نقش بسیار بسزایی ایفا نموده اند و شعار توخالی کنونی توازن منطقه ای در تریبون ها گوش فلک را کر می کند!؟
آیا جز تفکر قومگرایی چیزی دیگر در واپس زدن آنها و محروم شدن جامعه از دانش و خدمات مدیران و نخبگانش وجود دارد؟
ناگفته نماند تحصیل کردگان، شایستگان و نخبگان برخی ديگر از طوایف نیز نادیده انگاشته شده اند..
برداشت بد نشود خدای ناکرده در باب شکوه و گلایه گفته نشده است چراکه وجود رقیب عاری از این ظرفیت است. !!!
در نقطه ای دیگر در روستایی از توابع مرکزی کهگیلویه در پی درخواست مردمی و بواسطه پیگیری سردار هاشمی پور از طریق خیرین بالغ بر مبلغ 40 میلیون تومان به پروژه آبرسانی به روستا مساعدت شد.
تلاش جمعی و رسانه ای زیادی شد تا اسمی از سردار به میان نیاید اما بزرگمنشی آن مردم و وجود قدرشناسی در آنان و مسئولان مربوطه و از آنجاییکه هر خدمتی صورت می گیرد از خدمات نظام مقدس جمهوری اسلامي است و طبق روال مرسوم مشخصات پروژه، از قبیل؛ نام پروژه، چگونگی و مبلغ اعتبار،کارفرما، مجری و ... در یک بنر قید می گردند و به معرض عموم گذاشته می شوند نام عدل هاشمی پور در قلب این بنر هویدا بود که باز منجر به قشقرق رسانه ای شد و فردی که از قضا اخیراً به مسئولیت نیز رسیده است واکنشی قابل تأمل به آن نشان داده است.
رعایت انصاف و عقلانیت و تلاش در جهت هم گرایی و حرکت در مسیر خرد جمعی بیش از هر زمان دیگری ضروری و اجتناب ناپذیر بنظر می رسد.
